Vrijdag 14 februari 2020
De nieuwe dag begon magnifiek. Vanaf de vorige avond was het non stop aan het sneeuwen. Het decor vanuit ons appartement was compleet anders dan tijdens de vorige
dag met de strakblauwe lucht. Terwijl het klarinet concert K.622 van Mozart onze kamer vulde, maakte ik een filmpje van ons uitzicht (hieronder).
Met zijn vieren pakten we de bus naar Prätschli. Daar begon een mooie rondwandeling. De hemel was nog toegedekt toen wij de eerste stappen zetten, maar al gauw werd het een stralende dag. Er was nauwelijks een kip te bekennen op onze route.
Om 13:00 uur waren we terug bij het beginpunt. Daar namen we afscheid Jan, die Pierre bij zijn aankomst ging begroeten. Wij banjerden door de sneeuw richting Mittelstation.
Reizen is een hapje van de wereld nemen... het landschap was hemels.
Even voor twee arriveerden we bij het Mittelstation. Ik at er de smaakvolle spinazietaart, die ik Jan er de vorige dag had zien eten. Na de lunch slenterden we naar Alpenblick, een andere uitspanning op de pistes. Het was klimmen geblazen. Van daaruit kozen we een fabelachtige route naar ons appartementencomplex, beneden in Arosa. Een waardige afsluiting van onze ontdekkingstochten in Graubünden.
Na een powernap klopten we om 18:00 uur bij Jan en Pierre op de deur. Pierre had een goede reis gehad.
Het werd een goede avond met de vier heren. Op het menu stond na een lekkere salade, de Zwitserse raclette.
Het klapstuk van de avond was een fantastische chocoladetaart, afkomstig van de wereldberoemde Zwitserse chocolatier Sprüngli.
Terug in ons appartement bleef het verse gembertheetje onaangeroerd... ik viel bekaf op de bank in slaap...