Dinsdag 11 februari 2020

Het ochtendritueel van de voorgaande dagen herhaalde zich. Jan meldde zich tijdens het ontbijt met langlaufski's voor mij. Ze pasten perfect. Op het punt dat we wilden vertrekken voor het langlaufavontuur ontdekte ik dat ik mijn portemonnee kwijt was. Na een paar telefoontjes van Hansruedi bevestigde het restaurant in Heimeli de portemonnee te hebben gevonden. So the plan changed. We pakten de trein naar Langwies en liepen de schitterende wandeling met 450 meter stijgen nog een keer.  

De menselijke geest is beperkt. 'I am a great fan of your work', sprak ik onderweg tot God. Ik zag vandaag nieuwe, mooie plaatjes in het feërieke landschap, waarbij ik me tegen beter weten in afvroeg of achter dit alles toch niet een verdomd goede ontwerper zit. Daarnaast was bewezen dat het nog niet zo slecht gesteld is met de mensheid. Mijn portemonnee was met alles erop en eraan netjes bewaard, in de overtuiging dat hij terug zou gaan naar haar eigenaar. Ik bedankte de eigenaresse uitgebreid.

In het restaurantje van Heimeli lunchten we voor een tweede keer.  Het kaasplateau was zo lekker als dat het eruit zag. Hansruedi had tijdens zijn telefoongesprek over de portemonnee geïnformeerd bij het restaurant of we 4 sleeën konden huren voor de terugreis. Door ze aldaar te huren hoefden we de slee op de heenweg niet mee te nemen. De weg naar Langwies ging weer als een tierelier. Onderweg maakte ik tijdens het sleeën een filmpje.