Om 9.00 uur begon de tour door het dorp Malealea. Ik voelde me in het begin erg 'de toerist'. Had moeite om foto's van de mensen en kinderen te maken. Uiteindelijk wende het. De tour eindigde bij de plaatselijke kerk, waar mensen a capella met elkaar zongen. Mooi opgedoft kwamen ze naar de kerk. 

Om 13.00 uur was er een lekkere lunch van een frisse pastasalade. Ik eet tot nu toe elke dag lekker. Na de lunch begon het echte avontuur. Met een groepje van 4 (de rest van de groep nam vrij) reden we te paard naar het begin van een steile wandeling om de rotstekeningen te bekijken van de Bosjesmannen. Best spannend, want ik had 1 x eerder op een paard gezeten tijdens een personeelsuitje van Visa, de werkgever voor wie ik toen werkte. Het werd een succes, ik kon er erg van genieten. Het paard was gewend aan toeristen. Het was gemoedelijk en wilde liever grazen dan verder lopen. Fantastisch om in de prachtige natuur zo'n rit te maken. In een uur liepen we naar de steile hellingen. 

Terwijl de paarden mochten grazen, klauterden wij de steile paden af richting rotstekeningen van de Bosjesmannen. Het was behoorlijk heet, maar het advies van de lange broek was terecht: Je zou je blote benen stuk schuren door de bewegingen van het paard. Halverwege de klauterpartij stond een groepje kinderen te zingen. Een mogelijkheid om wat geld te verdienen aan de toeristen. Een manier om de plaatselijke economie te steunen. Het dorp leeft van het toerisme.

Terug in mijn huisje was er nog een half uur om ons op te knappen. Daarna ging de waterkraan op slot en begon de dansvoorstelling en de Zuid Afrikaanse muziek.

Tijdens de briefing, zoals gebruikelijk na het avondeten, had Norman, onze gids schokkende informatie over Lesotho. 40% van de bevolking heeft AIDS of is HIV geïnfecteerd. In 2009 waren er nog 23.000 nieuwe infecties, in 2015 waren dat er 17.000. Het neemt af, maar tjonge, wat een cijfers.

Ik sloot met mijn twee vrienden buiten voor hun huisje de dag af, onder het genot van een goed glas Zuid Afrikaanse wijn. Daar hebben we deze reis geen gebrek aan.

Heel erg balen dat Bert de tour te paard en de wandeling naar de rotstekeningen moest laten schieten in verband met zijn zere enkel.

Wel een bijzondere dag.

Lees meer op de volgende pagina, maandag, 7 maart 2016