Route van Drakensville naar Durban
Route van Drakensville naar Durban

Woensdag 9 maart 2016, Durban

 

Pannenkoeken ontbijt! Onder de carport van mijn huisje en dat van Bert en Hansruedi werd het ontbijt geserveerd, want het water viel nog steeds (zie notitie 8 maart) met bakken tegelijk uit de hemel.

Om 8.00 uur reden we het vakantiepark af. Eerste doel van vandaag: de 'captive site' van Mandela, vlakbij Howick.

Het is de plek waar op 15 augustus 1962 Mandela in zijn auto werd aangehouden door de politie en werd gearresteerd. Mandela was toen al 18 maanden op de vlucht. Er volgde 27 jaar gevangenschap. Op 11 februari 1990 werd Mandela vrijgelaten door President De Klerk. Twee dagen nadat hij was vrijgelaten stond Mandela in het First National Bank Stadion in Soweto om 120.000 mensen toe te spreken. Op de plek van de 'captive site' staat een museum. In dat museum was een deel van de speech te zien die Mandela in het FNB Stadion hield. Ik voelde flink wat emoties bij het zien van die beelden. Mandela was - al heel jong - een zeer wijs mens. Een groot pacifist. Ik was erg onder de indruk van hetgeen ik las in het museum, van dingen die Mandela in zijn leven gezegd heeft. Hij kwam uit een heel arm gezin: 'I quickly realised that I had to make my way to my ability, instead of my heritage'.

Het bezoek aan het Mandela museum is een van de hoogtepunten van mijn reis door Zuid Afrika.

In de truck hingen natte jassen en andere kleding; het bleef de hele dag slecht weer. Om 15.00 uur arriveerden we in hotel Garden Court in Durban. Geen fijne stad merkte ik al toen we er door heen reden. Norman vertelde dat Durban een grote Indiase gemeenschap heeft. Dat stamt uit de tijd van de slavernij. Apartheid was ook zeker van toepassing op de Indiase mensen. Norman legde uit dat de boulevard en het strand, waaraan ons hotel ligt, veilig zijn. Ook de route naar het aquarium, waaraan Bert, Hansruedi en ik een bezoek brachten was een veilig gebied, maar op de terugweg zei ik tegen de twee heren dat ik niet alleen had durven gaan. 

Het bezoek aan Marine World was enig. Het aquarium is gehuisvest in een oud schip en heeft een grote 'verzameling' reuzenroggen. Ik heb er nog nooit zoveel gezien en nog nooit zulke grote! Wat een gracieuze dieren.

Lees meer op de volgende pagina, donderdag, 10 maart 2016

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier