We begonnen aan een korte wandeling met de gehele groep naar rotstekeningen van de Bosjesmannen. Er zijn in Zuid Afrika 400 plaatsen waar de tekeningen zijn te zien.

Daarna splitste de groep zich in een korte en een lange route. Het groepje van 5 - de 2 sympathieke jonge Duitsers met wie ik paard heb gereden, Hansruedi en Lena, de vertaalster - begonnen aan de hike van 7 km. Norman, onze gids, was bezorgd geweest over mogelijk 'slippery rocks', maar hij vond het uiteindelijk goed dat we gingen. We waren nog niet op pad of het begon te stort regenen. Het beïnvloedde de sfeer echter niet. Dit deel van het Drakensgebergte is genoemd het Royal Natal Park. Het dankt zijn naam aan het bezoek van de Koninklijke familie (prinses Elizabeth en koning George) die dit deel van het park in 1947 bezochten.

Die avond vond de briefing plaats in mijn huisje. Het regende buiten pijpenstelen. Norman vertelde 'the sad story of the bushermen'. Een volk dat is uitgemoord door de Noord Afrikanen en later door de Europeanen. Er stond een beloning op een vermoorde Bosjesman. Bosjesmannen zijn een vriendelijk volk dat de maan aanbad en alleen jaagde om te kunnen eten. Momenteel leven er nog 100.000 Bosjesmannen in Afrika. 3.000 Daarvan leven een nomadenbestaan, de overige Bosjesmannen leven in een gebied dat hen door de regering is toegewezen. Een triest gegeven, omdat de Bosjesmannen nomaden zijn en hierdoor hun spirit zijn verloren. Er is ook een tijd geweest dat de Bosjesmannen slaaf waren van de Afrikanen. Ze werden als een soort 'pet' gehouden. Afrika heeft nog altijd een schuldgevoel over hetgeen zij de Bosjesmannen hebben aangedaan. De briefing duurde 1,5 uur en iedereen was onder de indruk van het verhaal van Norman.

Lees meer op de volgende pagina, woensdag, 9 maart 2016