De wandeling begon aan de kust en leidde ons gezelschap van 8 over een mooi wandelpad langs de kust naar een waterval. Het was bewolkt en het water beukte met een enorme kracht tegen de rotsen. Eenmaal bij de waterval brak de hemel open. Bert en Hansruedi waren zo stoer om in het ijskoude water van de waterval te zwemmen. 

Toen we na 3 uur terug kwamen bij het beginpunt van de wandeling, stond de truck klaar om ons naar de vogeltuin 'Birds of Eden' te brengen. Het lunchpakket dat Lena - de Duitse vertaalster - voor ons had gemaakt, moest snel worden verorberd. De dag stond weer vol van avonturen die elkaar snel opvolgden. De vogeltuin was prachtig. Zoals ook de wilde katten en de olifanten, hadden de vogels veel ruimte in hun verblijf. Met Bert en Hansruedi liep ik de route door het tropische bos, onderwijl speurend naar vogels. Ik spotte in totaal 27 vogelsoorten, maar ach, wat is het moeilijk om die dieren goed op de foto te krijgen. Het was donker in het bos, waardoor de lens van de camera veel te lang open moest staan, onscherpe foto's als resultaat. Er was beschutting genoeg voor de vogels om zich te verstoppen. En tenslotte, de vogels zijn snel, meestal was ik gewoon te laat. Wel een belevenis. En een mooie wandeling. De gedachte dat Ed ook erg van dit bezoek had genoten, maakte me ineens heel verdrietig. Het verdriet had sinds de vorige dag op de loer gelegen, toen ik met de zeehonden zwom.

Na het bezoek aan de 'Birds of Eden' was het tijd voor actie. De 'ziplining' had ik nooit eerder gedaan, maar dit was wel heel speciaal vanwege de schitterende natuur waarin ik het ondernam. Het parcours bestond uit 10 delen. De langste was 211 meter. Om de beurt zigzagden we aan de lijnen over de enorme kloven waaronder de Kruis rivier stroomde, over watervallen en prachtige diepten. De organisatie maakte foto's van ons. Erg blij mee.

Terug in mijn sobere huisje (ik vond het aan renovatie toe), was ik toe aan een douche. Ik voelde nu pas goed hoe moe ik was van de twee, intensieve dagen. De Afrikaanse maaltijd van een vlees stew, rijst en groente smaakte fantastisch. Ik at als een dijkwerker. Met de twee mannen sloot ik de onvergetelijke dag af met een glaasje wijn in hun huisje. Inmiddels een fijn ritueel. Het dagboek moest wachten op de update: veel te moe!

Lees meer op de volgende pagina, woensdag, 2 maart 2016