Maandag 24 juli 2017, Harlingen
Acht uur uit de kooi en een douche in het keurige sanitair in het havengebouw. Ik word heel blij van beschaafd publiek en schone voorzieningen. Op naar Harlingen. In het begin na het vertrek uit de haven ben ik druk. Het is mijn taak om de fenders (meestal 6) aan boord op te bergen en ook de landvasten, trossen en springen op de daarvoor bestemde plek weg te bergen. Dat wil zeggen, voorin bij de preekstoel en achter in de kistbank. Ja, voor elk instrument of onderdeel bestaat een apart woord. Het kost moeite om mij dit jargon eigen te maken, want het is veel! En pas op, er is nooit sprake van een touw, alleen van een spring, een schoot, tros, landvast, val of desnoods een lijn, maar NOOIT een touw.
Kort na het verlaten van de haven van Stavoren wees ik de Salina de weg naar de sluizen in Kornwerderzand (zie de foto hiernaast). Onderweg passeerden wij Hindeloopen, Makkum en Workum.
De weg door de sluizen verliep perfect. Om 12.50 uur voeren we het Wad op. Via de smalle vaargeul 'de Boontjes' voeren we richting Harlingen. Een kort stukje van 'de Boontjes' heeft een extreem smalle vaargeul. Ik noemde het gekscherend 'de Harricot Verts'.
Onderweg maakte ik veel foto's en ook een filmpje van een reddingsboot die ons met een noodvaart passeerde. Betonning, een aalscholver op een tak, allerlei soorten schepen; met het decor van de blauwe lucht met Nederlandse wolkenpartijen, was alles fotogeniek.
Harlingen laat vanaf het water een verwarrend beeld zien; knusse daken van een oude stadskern, maar ook industriële gebouwen, kranen etc. Dichterbij gekomen, worden er 2 torentjes zichtbaar die op vuurtorens lijken, maar het niet zijn. Er liggen indrukwekkend grote veerboten in de haven, die tijdens vertrek een stevig geluid laten horen. Achter ons gaan de sluizen dicht, waarmee wij in een vloek en een zucht de Noorderhaven binnenvaren.
21,8 Mijl gevaren vandaag. Op het menu: lamscotelletjes.