Dinsdag, 8 augustus 2017, Texel

Voor de vaarroute naar Texel was het van groot belang om met HW (hoog water) bij het 'Inschot' te zijn. Het 'Inschot' is de benaming van een vaargeul richting Texel. Als we daar niet op tijd zouden zijn, zou het te ondiep zijn voor de Salina. Onze vertrektijd was daarom 7.00 uur. Wij lagen aan de kade. Aan de Salina lagen 2 boten 'gestapeld'. Het is een gentlemen's agreement om niet te klagen over de vroege vertrektijd van je buurman en dus waren onze buren op het moment van vertrek gereed om plaats voor ons te maken en daarna zelf aan de kade te gaan liggen. 

Route van vandaag: de Slenk, de West Meep, de Vliestroom, langs de Wolfshoek over het Inschot, langs de Oude Vlie naar het Scheurrak. Tenslotte over de Dove Balg naar de Texelstroom. Het behoefde een nauwkeurige planning en ook deze keer klopte die op elk detail. Tjalling had de site van de 'Wadvaarders' geraadpleegd om elke berekeningsfout uit te sluiten. Ook de invloed van de stand van de maan (springtij en doodtij) werden meegenomen in de berekening om problemen voor te zijn.

Bij de Slenk hesen we de zeilen. De wind was gunstig.

Bij de Vliestroom pakte de stroom ons mee. Dat was een cadeautje van een extra knoop.

Na het vogeleiland Griend splitst de vaarweg zich en het is daar, dat Tjalling de vertrouwde Blauwe Slenk laat liggen (het overgrote deel van het verkeer neemt deze afslag) en kiest voor de route via het Inschot. We waren er op het beste moment van HW en evengoed hield de diepte niet over. De dieptemeter gaf 3.0 meter aan en met de diepte van de Salina van 2.1 meter, popte de ervaring van een paar dagen geleden weer op. We passeerden de Paardenhoek, een verraderlijk ondiep stukje water, waar vele ongelukken gebeuren. De gehele vaarroute was een spannende zeiltocht in verband met de vele ondieptes, maar probleemloos ging de Salina haar eigen weg. Alle mijlen voeren we op het zeil!

Onze lunch van vers gebakken broodjes uit de oven, moest snel naar binnen gewerkt, zo voorspoedig ging de reis. Om 13.30 uur voeren we de haven van Oudeschild op Texel binnen. Daar vonden we een comfortabele box.

Terwijl Tjalling de zeilen mooi opbond, borg ik de schoten van de genua op en vulde de watertank.

De rest van de middag banjerden we door Oudeschild. Bij geen van de 2 watersportwinkels vonden we 2 messing leeslampjes voor in de kooi. Wordt waarschijnlijk internet.

Tjalling maakte 's avonds een lekkere lasagne-schotel. Ik kon niet meer uit het boek van Childers komen (Het raadsel van de Wadden), gewoon te spannend.