Zondag 10 juni 2007 - Arizona, Grand Canyon NP

Vandaag stond de 'Bright Angel Trailhead' op het programma. Dat betekende vroeg uit de veren, want hoe eerder je begint aan de wandeling hoe minder last je hebt van de moordende hitte in de canyons. Om half acht stapten wij uit de shuttle bus. Er waren al flink wat mensen op de been die allen voorbereidingen troffen voor de wandeling. De Bright Angel Trailhead werd aangegeven als 'steep', delen van de wandeling zouden in de schaduw liggen en er waren een paar punten op de route waar water aanwezig was. 

Het werd een hete, maar prachtige wandeling. We zagen veel chipmunks en ook condors vliegen! Dankzij onze verrekijkertjes waren ze goed te zien. Het uitzicht was adembenemend:

Tijdens onze wandeling liep er een ranger een eindje met ons op. Hij vertelde dat er jaarlijks 250 mensen in de canyons gered worden. Vastgelopen door uitputting, gebrek aan water of andere lichamelijke ongemakken. Met name jonge mensen tussen 17 - 25 jaar overschatten zichzelf en komen in de problemen. Hij bevestigde ook mijn vermoeden dat de canyons een favoriete plek zijn voor mensen die zelfmoord willen plegen.

Terug bij ons huisje op wielen namen we een lange rustpauze en vulden het vocht aan dat we tijdens het wandelen waren verloren.

Halverwege de middag stapten we op de shuttle bus om de 'rode route' van 75 minuten te rijden. We bezochten andere plekken dan gisteren, met verbluffende vergezichten over de canyons. Bij elke halte stapten we uit en keken rond.