Route van Glendale naar Zion

Woensdag 20 juni 2007 - Utah, Zion

 

Kolibri's had ik deze vakantie vaker zien vliegen, maar niet eerder was het gelukt om het feeërieke vogeltje op de gevoelige plaat vast te leggen. Onderweg naar Zion stopten wij voor een koffiebreak. Ook belden we er Ed's moeder vanwege haar verjaardag, Bij het cafeetje hing een drinkbakje waaromheen verschillende kolibri's dartelden. Het lijfje stil terwijl het beestje dronk, de vleugeltjes waanzinnig snel heen en weer fladderend. Een mooi tafereeltje.

Zion lag vrijwel om de hoek bij Glendale. We reden er nog geen 50 minuten over. Terwijl je door Bryce Canyon NP aan de hoogste punten van het park rijdt en min of meer naar het landschap beneden je kijkt, rijdt je door Zion op de laagste punten door de Canyons. 

We maakten drie korte wandelingen. Fijn om veel te lopen. Morgen hebben we weer flink wat kilometers voor de boeg en zitten we langer in de auto.

Zion is rijk aan water, waardoor het beschikt over een uitgebreide flora en fauna. Het barst hier van de beestjes. Ed had onderweg sjans. Toen hij door zijn verrekijker naar een vogel stond te kijken, sprak een vrouw hem aan, wees hem op een vogel in haar vogelboek. Aan het einde van het gesprek deed ze Ed het boekje cadeau. Mij negeerde ze volkomen. Een komische situatie. Ik lachte in mezelf en dacht 'ik ben degene die hem mee naar huis neemt'. 

Tijdens de lunch bij de lodge

Tussen wandeling 2 en 3 lunchten we bij een lodge. Het was er zo druk dat we met lunch en al in het gras bij een dikke boom neerstreken. Iets wat meer bezoekers deden. Ik zag tijdens de eerste wandeling een elk (groot hertensoort) langs het pad. Het gewei van de elk was prachtig.

 

Kampeerplek in Zon NP

's Avonds ging er een lekkere entrecote in de pan. Je wordt hongerig van het wandelen en de hele dag buiten zijn. Ik eet als een dijkwerker. We zaten heerlijk tot 's avonds laat buiten. Ik zette de foto-buit van de dag op de laptop. Ed maakte een lekker koffietje. Met de koffie en een sigaartje bekeken we samen de belevenissen van de dag. Een voortreffelijk vakantieritueel.

Lees verder op de volgende pagina, donderdag, 21 juni 2007

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier