Donderdag 22 september - Lobios, Spanje
Het ontbijt was wederom heel exclusief in Casa da Freira. Ook de lunchpaketten bleken later op de dag met veel aandacht te zijn samengesteld. We werden om 10.00 uur opgehaald door dezelfde jongen die ons eerder naar Cutelo reed. Hij stopte bij de warmwaterbronnen in Banos om ons te laten voelen hoe warm het water was van de vulkaan die zich onder het hotel zou bevinden. Hij bracht ons naar het museum over de verzonken stad. Daar namen wij alsnog dankbaar informatie tot ons over de dorpbewoners van Vilarinho das Furnas. Zij moesten hun dorp ontvluchten, vanwege de aanleg van de stuwdam, die het dorp onder water zette.
De jongen zette ons tenslotte af bij het beginpunt van de wandeling in Covide.
Veel beestjes vandaag! De goden hadden mijn klacht van de vorige dag gehoord! Wilde paarden, koeien met enorme rinkelende bellen om hun nek, een slang waarop ik bijna trapte en een gracieuze roofvogel, die Ed en ik beiden met onze verrekijker een tijdje volgden in de lucht.
De eigenaresse sprak geen woord Engels. Niet fijn als je niet fatsoenlijk kunt communiceren. Met goede intenties begrijp je elkaar, maar het bevordert de vakantiepret als je met locale bevolking kunt communiceren. Ze bracht 's avonds (slechte kwaliteit) eten en 's morgens vers brood.
De Quinta is heel fotogeniek. In de avondzon maakte ik van het huis - en van Ed - sprookjesachtige foto's.
Laat op de avond ontving ik een sms met een verschrikkelijk bericht van een van mijn beste vrienden. Fijn om morgen naar huis te gaan.
Lees verder op de volgende pagina, vrijdag 23 september 2011