Woensdag, 12 januari 2022

 

Het is de laatste dag van de bootreis. De wekker stond vroeg, want als onze koffers voor 09:00 uur bij de lift klaar stonden, hoefden wij er zelf niet mee te slepen. De storm was gaan liggen, dus het inpakken van de koffers lukte prima. 

Het was jammer genoeg nog wel slecht weer. De wereld was een verzameling grijstinten geworden. Ik liep toch maar even naar buiten. Het leverde een paar mooie foto's op (vind ik dan, hi hi).

Aan het ontbijt verzorgde Charlotte, onze tafeldame, als gebruikelijk de koffie en de thee. Ook bij de lunch en diner regelde ze alles. Ik vroeg haar of ze na aankomst in Bergen vrij was. '22 days!', riep ze enthousiast. Ze had 22 dagen non stop gewerkt, wat 2 retours met de Hurtigruten boot betekent. Het personeel slaapt op dek 1 en 2. Voor corona deelde ze een kamer met een collega, maar nu heeft ieder een eigen hut. 'Such a benefit!', zei ze er achteraan. Charlotte was geen uitzondering op de rest van het personeel; ik heb alleen maar vriendelijkheid en professionaliteit ontmoet deze reis. 

Het lucht klaarde een beetje op.

Zo was er ook de anekdote bij de winkel. Ik had een kaartje voor Conny gekocht vanwege haar operatie 18/1. Toen ik  later in de winkel ook een brievenbus ontdekte, zei ik tegen een vrouw van het expeditie team, die daar in de buurt stond, 'It seems there is no limit to the services on the Hurtigruten ship!' 'Of course!, zei ze, 'We want you to spread to everyone the Hurtigruten tour is great!'. Ik verzekerde haar dat mij dat geen enkele moeite kostte. 

Ik streek met mijn reisgenootjes neer in de panorama ruimte met een boek en een dagboek. Tijdens het ontbijt was ons schip flink gaan bewegen en dat werd alleen maar erger. Er kwam een melding over de intercom, dat de kapitein had besloten in plaats van de open zee, de inside passage door de fjorden te pakken. Het betekende 1,5 uur vertraging. Even voor 15:30 meerde de MS Richard With aan in Bergen. 

Het expedieteam bevestigde aan de taxicentrale onze vertraging, want onze taxi was onverrichterzake teruggekeerd op 14:00 uur. Met de bevestiging waren er voor ons geen extra kosten. Hotel Rosenkrantz ligt 900 meter bij de terminal vandaan. Een 'business' hotel, maar prima verder. 

Een ieder van ons knapte zich lekker op en op de afgesproken tijd troffen we elkaar beneden voor een wandeling door het wederom natte Bergen. Op de eerste 2 dagen voor aanvang van de bootreis was dat ook zo. Het is, wat het is... We aten aan de haven in een gezellig visrestaurant. 

Terug in het hotel kwam de fles champagne uit de minibar. Toen ik aankwam in Bergen had ik de fles koud gelegd. In de lounge van het hotel dronken wij de champagne uit het waterglas van onze hotelkamer. De alcohol moest niet te veel opvallen, want het is nog steeds niet toegestaan om in het openbaar alcohol te nuttigen. Wilma ontkurkte de fles in mijn hotelkamer en we proosten...

Wat een reis... 

Er waren veel nieuwe ervaringen voor mij. De reis op het cruiseschip. De kou en het weinige daglicht. De ongelooflijk indrukwekkende natuur en niet op de laatste plaats, de ervaring van het Noorderlicht.

Het wordt lang nagenieten... 

Lees verder op de volgende pagina: donderdag 13 januari 2022

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier