Donderdag, 30 december 2021

 

Yep. Het feest gaat echt door. Ondanks corona. Ondanks het feit dat er flink wat van onze vooraf geboekte excursies werden geannuleerd door Norske, de organisatie waar wij de Hurtigruten reis boekten. De tour met een sneeuwmobiel door de poolnacht ging niet door, een excursie door Lapland niet, een nachtconcert in de IJskathedraal in Tromsø werd afgezegd vanwege corona en een Arctische ontdekkingsreis werd gecancelled vanwege te weinig animo.

Als ik een reis maak, wil ik alles dat mogelijk is meemaken om het land te leren kennen, dus het was slikken toen Norske, ons informeerde over de beperkingen.  

Aan de andere kant was er geen enkele reden tot klagen. Met Mariska, Lil en Wilma was ik in de gelegenheid om de alom bekende bootreis te maken met de Noorse postboot, de Hurtigruten, die ons van Bergen naar het uiterste puntje van Noorwegen zou varen, zelfs tot aan Kirkenes en vice versa. Met de 3 vaccinatiebewijzen op zak en een negatieve testuitslag van de GGD van de vorige dag, werd het op Flesland, de luchthaven van Bergen, meteen klip en klaar dat er toch echt een extra test afgenomen moest worden, voordat wij voet op Noorweegse bodem mochten zetten. Het bord met de mededeling dat er geen foto's in het testcentrum gemaakt mochten worden, zag ik te laat...

Om 15:30 uur stonden we buiten. 

De Noorse kennismaking begon met horten en stoten; er stond geen taxichauffeur met een bordje met onze naam erop, zoals beschreven. We moesten bellen.

De taxirit duurde 20 min. We reden in Bergen door een tunnel van 6,4 km. De chauffeur vertelde dat er nog 2 van dit soort lange tunnels zijn in de stad. Bergen ligt tussen 7 bergen. Dat wist ik al van Peter, die vertelde dat het stuurmanskunst van de piloot vereist om op tijd de geëiste hoogte te bereiken, zonder bergtoppen mee te nemen. 

In hotel Børs vond de receptionist maar 2 kamers in plaats van 3. Er werd druk met Norske en de manager gebeld, totdat de administratieve fout ontdekt werd. De 2 irritaties verdwenen als sneeuw voor de zon, het avontuur kon nu zorgeloos beginnen.   

Het hotel is groot en wordt aan de achterzijde gerenoveerd, voorzien van fresco's op de muren. Mijn kamer, en ook die van Mariska, Lil en Wilma waren comfortabel en stil. 

De bar van het hotel was dicht, dus liepen wij door het centrum op zoek naar een hapje en drankje. Het werd een pizza bij Villa Paradiso, met een alcoholvrij biertje erbij. Na het eten ging een ieder haar weg. 

Lees verder op de volgende pagina: vrijdag 31 december 2021

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier