Woensdag, 17 juli 2024, Chorin

In een aangenaam ochtendzonnetje schreef ik de notities over de vorige dag. Ik zat als eerste aan het ontbijt en genoot tijdens het schrijven van een cappuccino. Om 09.45 uur reden we in 1,5 uur naar Chorin, onze volgende locatie. 1 van de groepsleden had 2 knalrode, dikke armen. Een reactie op de muggenbeten van gisteren in het bos. Ik heb gelukkig weinig last van de beten.  

Het inchecken in het hotel in Chorin was niet fijn. De accommodatie is nog slechter dan de vorige 2.

We liepen naar de ruïne van het oude klooster, 400 meter verderop. Daar lunchte ik met een fantastische goulashsoep op een zonnig terras.

Er zit een Friese dame met veel humor in de groep. Toen wij op het terras bij het klooster zaten, de kaarten voor het kloosterbezoek op zak, kwam er ineens een toegangsbewijs van het klooster voorbij waaien. Ze raapte de kaart op van de grond, hield hem in de lucht en zei, ‘Wie heeft er geen zin in het bezoek aan het klooster?’.  

Tot 14.00 uur hadden we tijd om de kloosteromgeving op eigen houtje te verkennen. Ik banjerde rond en maakte veel foto's. Het klooster is een prachtige ruïne in een mooie groene omgeving. Uit een van de kloostergangen kwam mij serene religieuze muziek tegemoet. Het maakte dat ik de slechte hotelkamer kon relativeren.

De wandeling begon vanaf het terrein van de kloosterruïne. We liepen langs een meer, eerst een stuk langs een weg helaas, maar daarna boog het pad van de weg af en werd het leuk. Het was een korte wandeling van 7 km. We waren klokslag 16.00 uur terug bij het hotel om in te checken. 

Ik kan me niet herinneren dat ik dit eerder schreef tijdens een reisverslag dat een accommodatie vreselijk is. Én er hangt een DDR sfeer, én er hangt de bestraffende sfeer en benauwdheid van het kloosterleven uit de oudheid. In plaats van de sfeer van een comfortabel vakantieonderkomen, luxe hoeft niet, heeft deze plek de sfeer van een cel uit vroeger tijden, waarin een non vast een onterechte straf heeft moeten uitzitten (mijn intimi kennen mijn weerzin tegen het instituut kerk). Een andere gedachte kwam niet bij me op. 

Het zalmpje met pasta en spinazie was veel te veel, maar lekker.