Vrijdag, 12 juli 2024, Glowe

 

Het programma begon pas om 10.00 uur.

Na het ontbijt liep ik daarom naar de haven en de pier. 

Toen we gisteravond met zijn drieën terugliepen naar het hotel, zei Jantien, ‘Wie van jullie loopt er zo hard?’ Zonder erg had ik het tempo nogal opgevoerd.

Na mijn solitaire wandeling streek ik neer op een terras aan zee, waar ik een cappuccino dronk. Een ritueel dat ik de 2 dagen daarna herhaalde. De Duitsers zijn in deze contreien bijzonder vriendelijk. Het is hier best toeristisch, maar mensen zijn open en gastvrij. Dat doet het vakantiegevoel goed.

Vanuit het hotel liepen we het binnenland in langs meertjes en door bos. Jantien vroeg bij de start wie langzaam gaat en als laatste de volledigheid van de groep in de gaten wilde houden. ‘Ordnung muss sein’, haha. Ik zei dat ik de hele weg foto's loop te maken en in de praktijk daarom altijd de laatste ben. Dus was ik de tellende hekkensluiter. Maar normaal haal ik na het foto's maken iedereen gemakkelijk in, omdat ik juist een hoog tempo heb. Nu merkte ik dat het vermoeiend is als je je eigen tempo niet kunt lopen. 

De 75-jarige groepsgenoot heeft een hete aardappel en is met haar humor heel prettig gezelschap. Toen Thea haar de zojuist gekochte kersen aanbood, pakte ze Thea's arm en zei hartelijk 'Ik ben zelf bijzonder kapitaalkrachtig, maar dank'.

Lunch genoten we bij een landhuis dat zijn deuren open had voor bezichtiging. Het gebouw is fotogeniek en er was een interessante expositie.

De wandeling was niet spectaculair, het had Groningen of Friesland kunnen zijn, maar ik genoot van het nieuwe en van het lopen. Grote delen van de route liepen we over fietspaden en zelfs langs een autoweg, niet ok. We deden 6,5 uur over 16,5 km. 

Bij het grandcafé aan het strand dronk ik na de wandeling een biertje. 

Vervolgens liep ik met de groep naar de Italiaan in het dorp, waar ik een fantastische risotto met eekhoorntjesbrood at. Ik nam er een alcoholvrij biertje bij, want van zo'n 2de grote bier van 0,5 l had ik op mijn kop gestaan. Tijdens het eten begon het stevig te waaien. Het weer was aan het veranderen. Geruststellend, dat er verschillende mogelijkheden zijn om het programma van de volgende dag aan te passen.  

Lees verder op de volgende pagina, zaterdag, 13 juli 2024

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier