Donderdag, 18 juli 2024, Chorin

Met 2 andere ladies splitste ik me vandaag af van de groep. De groep bezocht een Eco-dorp. Ik gaf de voorkeur aan een bezoek aan de bootliften. Thea had de bezienswaardigheid vooraf aan de vakantie al gespot. Na een lekkere wandeling door een schaduwrijk bos kwamen we na 8,5 km via Liepe in Niederfinow aan. 

We arriveerden net op tijd voor de boottocht van 11.00 uur. Met een toeristenboot stegen we de 36 meter naar het hoogste niveau van het kanaal. Dat ging via de ‘oude’ bootlift (links). Die is in 1918 gebouwd. De nieuwe bootlift (rechts) is in 2022 in gebruik genomen. Eenmaal boven met de toeristenboot, keerde deze zich en voeren we via dezelfde lift naar beneden. 

Het was een belevenis. De enorme power, die de mens heeft weten te mobiliseren om de boten te liften is indrukwekkend. De bak waarin de boten liggen weegt 9.943 ton en hangt aan 224 staalkabels van 6 cm doorsnede. Er zit 65.000 kubieke meter beton en 10.070 ton aan gewapend staal in de constructie. 

De bootlift vind ik bijzonder fotogeniek.

De nieuwe bootlift was vandaag niet in gebruik. Er was iets beschadigd of er was iets vervuild, dat werd me uit de toelichting niet helemaal duidelijk. Waarschijnlijk ga je normaal gesproken als je een boottocht maakt, met de oude bootlift naar boven en via de nieuwe naar beneden. Het gebruik van de lift is overigens gratis, zowel voor de beroepsvaart als voor de pleziervaart. De lift is onderdeel van de openbare weg voor de vaart, zo redeneert de Duitse regering. Men deed 13 jaar over de realisatie van de nieuwe bootlift. Ze bouwden de 2de lift omdat de eerste voor een aantal schepen te kort was. 

Na de boottocht dronken we eerst koffie op een gezellig terras met vriendelijke bediening.

Vervolgens bezochten we de buitenkant van de nieuwe lift. We kregen daarna een rondleiding door het gebouw. Tenslotte bekeken we de oude lift. We brachten een bezoek aan het informatiegebouw. Aan de flessenopener kun je zien hoe groot de schroeven en moeren zijn, die zijn gebruikt.

Al met al liepen we nog eens 8 km tijdens de bezichtigingen. 

Ik appte met Jantien dat wij niet meeaten die avond. Zo konden we tijdloos ons eigen plan uitvoeren. 

Toen we alles hadden gezien, streken we op hetzelfde terras neer, waar we eerder de koffie hadden gedronken en genoten er van een grote alcoholvrije bier. We bakten het plan om op de bus te stappen naar Elberwalde, waar we de trein naar Chorin konden pakken. Daar zouden we in het dorp wat eten en dan terug lopen naar ons hotel. 

Het ging bijna goed. De bus- en treinreis tenminste, een restaurantje bleek Chorin namelijk niet te bezitten. Dus aten wij na het laatste wandelingetje naar het hotel van 1,5 km, toch in het hotel. Later dan de groep en in een veel gezelliger deel van het hotel, dan waar onze groep was gestationeerd. Er kwam een lekkere fles Chardonnay op tafel, waarmee wij het hoogtepunt van de vakantie vierden. De combinatie van ons drieën was een succesvolle. Alle drie waren we enthousiast over het bezoek en heel tevreden over het feit dat we waren afgeweken van het programma. Ik telde de eerste topdag met een 'wauw' gevoel.