Dinsdag, 16 juli 2024, Ueckermünde

Mijn ontbijtje zat er al in alvorens de rest van de groep ten tonele verscheen.

Er is weer geen reden om iets over de accommodatie te schrijven helaas.

Zoals gisteren, vertrokken we om 9.45 uur met de taxibusjes naar het begin van de wandeling. Deze keer werden we aan het einde van de wandeling opgehaald bij een strandje.  

Vandaag is er iemand uit de groep ‘die blau macht’ (een 'baaldag' neemt), gisteren was dat iemand anders. Het is belangrijk om je eigen plan te trekken om ervoor te zorgen dat je je goed blijft voelen in een groep.

Het is allemaal niet spectaculair wat ik zie, maar ik realiseer me dat ik inmiddels heel wat heb gezien. Dit landschap had Nederlands kunnen zijn. Spektakel had ik overigens niet verwacht. Daarnaast is elke wandeling fijn om te doen, dus ik geniet volop van het lopen en het bekijken van de nieuwe omgeving.

De wandeling bracht ons door een mooi bos, langs een zoetwater meer en over hei-achtig landschap. De route begon en eindigde in Mönkebude. Vlak voor het dorpje spotte ik een hertje in de wei. We streken neer aan een knus strandje. Om 15.00 uur stonden de taxibusjes weer klaar om ons terug te brengen naar onze accommodatie. 

Daar pakte ik mijn zwempak en liep naar het Bellin strandje, zo'n 8 min lopen vanaf de accommodatie. Het water is er dieper dan bij het strandje waar ik gisteren was. Het water was fris. Dat betekent dat je veel energie voelt als je uit het water komt. 

Voor het avondeten liepen we in 15 min naar een restaurantje. De menukaart was prachtig en een zwaar boekwerk. 

Ik had een snoekbaars met patatjes, worteltjes en broccoli met een frisse salade. De groente was veel te gaar, maar het visje en de frietjes waren super. We waren net op tijd binnen om aan een stevige regenbui te ontkomen. Ik had een lekkere Riesling bij het visje.