Zaterdag 23 februari 2019, Paihia

Helaas ontbeten we die ochtend voor de 2de keer binnen. Maar wel met 'a hell of a view'. 

Toen we neerstreken bij Mövenpick voor een cappuccino, keken we prompt op de kantoren van 2 organisaties die boottochten aanbieden naar de eilanden in de omgeving. Op Otehei Bay waren een paar mooi wandelingen te maken, hadden we al gezien, dus dat werd bestemming nummer 1. Ik wilde ook graag naar 'the Hole in the Rock', gelegen bij het verste eiland. Het betekende 'a bumpy ride' met een snelle boot.

Dus boekten we, naar ieders tevredenheid.

Maar eerst was het tijd voor een paar wandel trails in de buurt van Paihia.

We hadden een paar korte routes aan elkaar geknoopt tot een traject. Trail nummer 1, de Paihia School Road Track, 1,4 km (er stond 40 minuten voor), bracht ons naar een uitkijkpunt. Het pad liep steil omhoog, maar duurde niet al te lang, dus goed te doen. Het uitzicht was, ondanks dat het geen helder weer was, de moeite waard. Bij het viewpoint zat een vogel in een boom die miauwde: 'the catbird'.   

Oromahoe Traverse heette het volgende deel van de trail. 5,2 km en 2,5 uur stappen. Het traject gaat over een bergrug. Veel stijgen en dalen. Het goede nieuws is dat ik Bert en Hansruedi steeds beter kan bijhouden!

Het landschap is minder afwisselend dan het decor tijdens de wandeling van de vorige dag, maar de natuur was door de regen op zijn best. 

De Opua Kauri Walk - 750 m stappen door het Opua Kauri Forest - loopt door regenwoud. Een schitterend stuk natuur. Het is beschermd gebied. De Kauri is een dikke boomsoort, die met uitsterven wordt bedreigd. Bij de entree van het regenwoud moesten we onze schoenen schoon borstelen en desinfecteren, om te voorkomen dat we bacteriën het regenwoud mee in zouden nemen. Het schijnt moeilijk te zijn om een parasiet buiten te houden, die de Kauri bomen aantast. Heel zonde, want er stonden een paar omvangrijke tussen.   

Hansruedi ontdekte een dode buidelrat in een val. We zagen de vallen overal staan. De buidelratten maken alles stuk.

We liepen door naar de ferry van Opua. Bij elkaar hadden we 10 km gewandeld. Bij de veerboot belden we een taxi. De auto was ouder dan de gepensioneerde chauffeur. Hij zei 'don't worry about the seat belts, you don't find them'.

We lieten ons afzetten bij de supermarkt 'Count Down', zodat we het een en ander konden inslaan.