op weg naar de ondergrondse doorgang
op weg naar de ondergrondse doorgang

Vrijdag 1 februari 2019, San Francisco

 

Ik zat aan het raam in het vliegtuig en had niemand naast me. Prettig die extra ruimte. We vertrokken 20 minuten te laat, maar de 'captain' meldde dat we 'nice on time' in San Francisco zouden arriveren. Maar ondanks dat we wellicht wind mee hadden, was er zoveel turbulentie, dat de warme maaltijd van het programma werd geschrapt.

Zoals in Washington, was er ook in San Francisco geen tijd voor een bezoek aan de business lounge. Ik liep onder de luchthaven door vanuit de domestic terminal naar de internationale terminal. Het was lekker om de benen te strekken. Van Bert en Hansruedi ontving ik een WhatsApp dat de transfer in Tokyo (met de bus naar een andere luchthaven) voorspoedig was gegaan.

Deel 3 van de reis naar Auckland kon beginnen (in 13 uur en 10 minuten). Ik las verder in het boek 'De Windeter' van de Nieuw Zeelandse schrijfster, Keri Hulme (zie mijn notitie van zaterdag 26 januari 2019, tabblad 'Kleine genietmomenten').

Daarna sliep ik totdat het ontbijt werd geserveerd. Een gebakken eitje en aardappeltjes met wortel. Ging er wel in.

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier