Maandag 11 februari 2019, Christchurch
Vandaag beginnen we aan de 1ste van de in totaal 4 geboekte treinreizen. Vanuit Greymouth rijden we over de Arthur's Pass, langs het Lake Brunner en dan dwars door schitterende National Parks, langs stroompjes en rivieren.
De toeristische treinen hebben een open coupé (zie hiernaast op de foto), zodat je foto's kunt maken zonder de reflectie van de zon in de ruiten en zonder last te hebben van mogelijke vieze ramen.
Maar we hadden nog ruim de tijd tot na de lunch. Nadat we op het treinstation de koffers hadden ingecheckt voor de treinreis, liepen we een pad van 3 km naar de Tasman zee, dat we op de citymap hadden ontdekt.
Het was stralend weer, het licht en de zee waren wonderschoon.
Bij aankomst bij het knusse treinstation was er nog tijd voor een cappuccino.
De trein vertrok stipt op tijd. Ik stond vrijwel de gehele reis in de open coupé. Ik maakte een ontzaglijke hoeveelheid foto's en gooide er 's avonds weer een imposant aantal weg. Hulde aan de digitale fotografie.
Een treinreis die ik niet snel zal vergeten.
Het treinstation van Christchurch lijkt, in tegenstelling tot dat van het karakteristieke Greymouth, in een bedrijvenwijk te liggen. Sfeerloos, functioneel. We liepen in 13 minuten (1,7 km) de route naar ons motel. Daar wachtte ons een gratis upgrade, omdat er een probleem was met een van de 2 kamers die we hadden gereserveerd. Ondanks dat het een comfortabel en splinternieuw appartement was, vergeet ik het zo weer; het had een zakelijke uitstraling.
Inmiddels was het 20:30 uur. In de aangrenzende straat aan het hotel vonden we wat restaurantjes. In een ervan at ik een heel goed zalmpje met verse groente. Daarna douchen en pitten! De volgende dag zou de wekker om half zes in mijn oor tetteren.