Donderdag 7 februari 2019, Wanaka

De reis ging naar Wanaka, 227 km verderop. Om 7:00 uur, terwijl de heren nog sliepen, waste ik de auto. Die kreeg er gisteren door de stoffige weg naar de Hollyford Waterfalls flink van langs. Ik genoot erg van de luxe auto, dus ik had lol in die wasbeurt. 1ste Stop was Lumden, waar we een schattig 'bafé' vonden. Een bafé bleek een combinatie te zijn van een 'café' en een 'bakery'.

Viewpoint, 'The Devil's Staircase' was een van de stops onderweg. Ik dacht een steile trap aan te treffen die ons zou trakteren op een weergaloos uitzicht, maar een parkeerplaats, gelegen aan een steile wand, was wat ik aantrof. Het weergaloze uitzicht was er.

In het toeristische Queenstown was het lastig een parkeerplek te vinden, maar uiteindelijk slaagden we. De kabelbaan bracht ons naar het hoogste punt in Queenstown. Het verschafte ons een fraai overzicht over de stad en het Wakatipu Lake. Er worden veel avontuurlijke activiteiten ondernomen op en rond het Wakatipu Lake. De baai heeft een levendige sfeer door de gezellige cafeetjes en restaurantjes. Tijd voor lunch!

De gastvrouw van het huis in Te Anau had ons gewezen op de alternatieve route van Queenstown naar Wanaka, de 'Scenic route'. Een tocht door een fenomenaal landschap met veel haarspeldbochten. Hansruedi maakte vanuit de auto foto's van het landschap.

Ons huisje in Wanaka was weer van alle gemakken voorzien. We oriënteerden ons in het stadje op de interessante wandelingen in de omgeving, voor de dag van morgen. Dat was niet eenvoudig, want het barst van de trails in deze omgeving.

Wanaka is net zo toeristisch als Te Anau. Je kunt het zo gek niet bedenken of je kunt er de watersport beoefenen die je wilt. Fijn publiek van actieve mensen.

Toen we de 3 km naar het dorp liepen voor - zo bleek later - een lekker bordje Indiaas eten, werden we beloond met een mooie zonsondergang. De terugreis vond plaats met behulp van de zaklamp op onze telefoon, want door het gebrek aan straatverlichting was het pikkedonker geworden.