Dinsdag 26 februari 2019, Chicago

 

Het was nog donker toen we om 6:00 uur onze comfortabele accommodatie verlieten. De eigenaar had de ingrediënten van een goed ontbijt voor ons klaar gezet. Bij de ingang van het B&B zag ik dat wij niet de enigen waren die de accommodatie waardeerden.

Vrijwel direct nadat wij het B&B hadden verlaten en de Highway 1 naderden werd het druk op de weg. Heel prettig dat de Nieuw Zeelanders zich voorbeeldig gedragen op de weg. Ze houden zich aan snelheidslimieten, zijn galant achter het stuur en zeker niet gestresst. Bij het passeren van Auckland zagen we de zon opkomen. Met de hulp van de heren bij het navigeren bereikte ik zonder stress het kantoor van Apex op de luchthaven van Auckland.

Thorin Oakenshield

Om 7:30 uur leverden wij de auto in en werden we met een busje naar de internationale terminal gebracht. Daar dronk ik met Bert en Hansruedi een laatste cappuccino voordat onze wegen scheidden. Zij vlogen om 10:00 uur, ik om 15:30 uur. Na ons afscheid streek ik even neer met een cappuccino voor een 'reset'. Ik ga ze missen. Met mijn twee vrienden had ik grandioos mooie weken gehad. Het had voor mij nog mogen voortduren.

Hoe heb ik het huizenhoge beeld van Thorin Oakenshield (de dwergenkoning uit The Lord of the Rings) niét kunnen zien, toen ik hier 3 weken geleden aankwam?

Ik besloot de Skybus te pakken naar het centrum van Auckland. Eerst bracht ik mijn bagage onder bij een depot, want voor inchecken was het nog veel te vroeg. Het kostte maar 12 NZD. Geen denken aan dat ik voor dat geld met mijn koffer zou gaan zeulen. Met de 'free wifi' in de Skybus appte ik met Bert en Hansruedi; zij zaten inmiddels in het vliegtuig. Via 'de saunagroep' ontvingen wij alle drie goede reis wensen van Eddy.

Ik stapte een paar haltes eerder uit dan tijdens het 1ste bezoek op 2 februari. Ik banjerde door de stad en langs de haven, waar ik op een terrasje neerstreek voor een cappuccino. Een moment om de afgelopen weken nog eens de revue te laten passeren, me te realiseren hoe rijk ik ben.

Auckland timmert behoorlijk aan de weg met verbeteringen. Ze zijn bezig met het realiseren van een ondergrondse. Op de kaart van Auckland had ik de 'St. Paul's Cathedral gespot. De naam doet vermoeden dat het een bezoek waard is, maar dit was helaas niet het geval. Het was een nieuw, lelijk gebouw. Achter de kathedraal doemde de Skytower op, de toren die wij aan het begin van ons avontuur op 2 februari 'beklommen'.

Voordat ik de bus terug nam naar het vliegveld, at ik een lichte salade op een terrasje. Beter om hier in de stad iets lekkers te eten, dan het fastfood op de luchthaven.

En toen was het echt tijd...

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier