Dinsdag 19 februari 2019, Rotorua

Om 10:15 uur zou de eruptie van de Lady Knox geiser plaatsvinden, dus zorgden wij dat we op tijd de auto hadden geparkeerd in het Wai-O-Tapu park. Het was er een drukte van belang. Verkeersregelaars loodsten de grote stroom toeristen naar de parkeerplaatsen. We kozen alle drie een andere plek in het amfitheater bij de geiser. De ranger bij de Lady Knox geiser vertelde dat het 'zeepsop' waarmee de eruptie in de Lady Knox geiser tot stand werd gebracht, natuurlijk was. Het was nogal een vertoning, maar ik vond het toch bijzonder om getuige te zijn van deze uitbarsting. Voor mij zijn de geisers en de kraters een nieuw fenomeen. Yellowstone staat al een tijdje op mijn verlanglijstje. Yellowstone is het grootste geisergebied ter wereld. Op 3 staat Orakei Korako (zie aantekening 18/2) en op 2 staan de geisers van IJsland.

Ik dacht dat het hoogtepunt met betrekking tot de geisers en kraters de voorgaande dag had plaatsgevonden in Orakei Korako, maar vandaag veranderde dat in het Wai-O-Tapu park. De natuurverschijnselen zijn verbazingwekkend. Nooit dergelijke kleuren, vormen en geuren bij elkaar gezien in de natuur. Wat de geuren betreft, stinkt de ene geiser nog erger dan de ander. Mangaan (grijs) en ijzer (bruin), maar de zwavel (geel) stinkt het best. Het Wai-O-Tapu gebied is een aaneenschakeling van kleurige grappen, gemaakt door de natuur. We volgden de paden door het gebied en ik viel van de ene verbazing in de andere.

Ons volgende doel was moeilijk te vinden. De ingang naar de parkeerplaats van de Waimangu Volcanic Valley lag verscholen in een haarspeldbocht. Toen we concludeerden dat het daar moest zijn, waren we al 6 km verder. Ik had mijn bedenkingen; de berm van de krappe weg stond daar vol met geparkeerde auto's. Geen fijn plan om dat met een gehuurde auto te doen. Het is vragen om problemen. We besloten de 6 km terug te rijden en ter plaatse te beoordelen of het verantwoord was er te stoppen. Eenmaal ter plaatse ontdekten we dat er een pracht van een parkeerplaats achter de krappe ingang lag, waar inmiddels volop ruimte was! Achteraf moest ik er niet aan denken dat me deze unieke ervaringen in de Waimangu Volcanic Valley door de neus waren geboord!

Het werd een adembenemend mooie wandeling van 2 uur en 50 minuten.

De geluiden van de krater, Rua Pümahu, links op de foto, zijn gebruikt in The Lord of the Rings, tijdens de opnamen in Mordor.

Wij liepen langs geometrische rariteiten als 'the Frying Pan' en 'Inferno Crater'. Het water in de kraters is 80 tot 90 graden. Varens en overige begroeiing is schitterend. De beweging van stoom, borrelende modder en kokend water, maakte dat ik het te pakken kreeg met de filmpjes.

's Avonds streken we neer in het reeds gereserveerde vegetarische restaurant. Het motto was 'delen'. We werden getrakteerd om mooie, creatieve gerechten. Hansruedi was in 'the lead' vanavond. Hij koos de gerechten. Klaas Vaak bracht me die nacht kleurpotloden, waarmee ik de bomen blauw en het strand roze kleurde.