Zondag, 9 oktober 2022, Nosy Komba

 

Ik was vroeg wakker en uitgerust en dacht eerst een koffietje in het restaurant te drinken. Toen ik de café au lait (alles is Frans hier) bestelde, kwam meteen mijn ontbijtje. Prima, ik ben de troepen weer vooruit, haha.  

Ik zorgde dat mijn bagage bij de receptie kwam. Het is de 1ste keer dat we zelf met onze bagage moeten sjouwen. SNP steunt de lokale bevolking, waardoor we gebruik maken van lokale dragers, die Iris vervolgens betaalt. Ik vermoed dat we geen dragers hebben, omdat het dorp te ver van het National Park vandaan ligt. Vervolgens drentelde ik in de omgeving van onze accommodatie en zag hoe rijk de flora er is! Er staan hier allerlei fruitbomen en ook cashewnotenbomen (hierboven op de foto) en het barst er van de bloemen!

Om 7.30 uur begon de wandeling naar de grotten. Het werd een formidabele route. Lekker doorstappen, maar ook stoppen wanneer we iets bijzonders zagen. En dat was vaak, want het is er schitterend mooi. Die werkelijkheid bestond al voordat ik hier arriveerde, ik legde hem alleen in beeld vast...

Binnen in de grot activeerden we onze hoofdlampen, want het was er aardedonker. Er huizen 2 maten vleermuizen in de grot. De maat die wij kennen en een grotere soort. Toen we ze beschenen vlogen ze uit.

Het was fijn dat de hoofdgids meteen toelichtte, dat de spin, hand groot, die hij vlak naast mij belichtte, ongevaarlijk is. 

Ook voor de terugtocht namen we de tijd. Het was een van de groepsgenoten die de roofvogel, op steenworpafstand, spotte. 

Onze wandeling van die ochtend duurde 2,5 uur en bestreek ruim 3 km. 

 

Terug bij de ingang van het Ankarana National park, stonden de jeeps op ons te wachten. 

We lunchten onderweg. 

Bij de kade, op weg naar Nosy Komba,  namen we afscheid van Angelico, onze hoofdgids. Ik deed hem mijn boek 'The Eight continent' cadeau. Het gaat over Madagaskar en is van Peter Tyson. Peter Tyson is een bioloog, die gedurende 8 jaar onderzoek deed in Madagaskar. Toen ik het boek tijdens onze 8-uur durende autorit tevoorschijn haalde om erin te gaan lezen, ging de gids helemaal uit zijn dak. Peter Tyson is zijn vriend. Hij reisde met hem Madagaskar door om zijn onderzoeken te ondersteunen. Angelico had het boek niet. Ik kon in Nederland een nieuwe bestellen.

De boottocht naar Nosy Komba ging smooth. Geen natte pakken, geen uitvallende motoren, gewoon van de omgeving genieten. Het naderende eiland, onze verblijfplaats voor de komende 4 dagen, tevens de laatste dagen van onze vakantie, werd mooier en mooier...

Ik installeerde me in mijn mooie, comfortabele huisje. Ja, hier houd ik het wel 4 dagen uit. Alleen het uitzicht al...

Het was een lange dag. Het programma was ten einde, dus streek ik neer, tekende de dag op en genoot van de zonsondergang. Wie ben ik, dat ik dit allemaal mag meemaken?

Lees verder op de volgende pagina: maandag, 10 oktober 2022

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier