Maandag, 10 oktober 2022, Nosy Komba

 

Onderstaande foto's heb ik zojuist genomen vanuit de ontbijt locatie. Deze notitie en foto's zijn voor Peter, een dierbare vriend, die op 4 april van dit jaar overleed. Ik denk deze vakantie regelmatig aan hem. Als hij nog had geleefd, had ik hem veel foto's gestuurd. 'Rouw is de prijs die we betalen voor liefde', een prachtige uitspraak van koningin Elizabeth. 

De boottocht naar het eilandje waar mensen wonen, duurde 45 minuten. De excursie van vandaag voldeed niet aan onze verwachtingen. Het was het Volendam van Madagaskar. Toen we aankwamen met de boot kwam er een groepje lemuren uit het bos naar het dorp toe. Het bleek dat de beestjes weten dat ze eten krijgen als er toeristen aankomen. 2 Lemuren droegen een kleintje. Geen van de beestjes zag er gezond uit. Zo konden we zien wat er gebeurt als de dieren een toeristische attractie worden. Wij hebben door Iris een hele andere insteek weten te waarderen. Liefde voor de dieren betekent zo weinig mogelijk menselijke inmenging.

Maar ja, Madagaskar behoort tot de top 10 van armste landen, dus je snapt ook dat mensen geld willen verdienen aan toeristen. SNP steunt de lokale bevolking. Deze excursie is nieuw in het pakket en Iris zei dat deze niet 'des SNP's' is. Jammer voor het plaatselijke initiatief van de bevolking. We voeren verder naar een onbewoond eiland. 

Terwijl wij zouden snorkelen, zou er een lunch voor ons worden klaar gemaakt. Maar er was alleen zand te zien op de bodem. Iris stapte al snel uit het water en zei dat ze naar een plek wilde waar koraal te zien was. We stapten weer in de boot. Bij de volgende stop zag Iris vanuit de boot al dat de bodem zand en stenen bevatte, maar geen koraal. Dus vroeg ze heel keurig of ze ons naar een plek daar-en-daar wilden varen. Wat een mazzel dat Iris het land zo goed kent en wat een kanjer in leiding geven. We lunchten voordat we vertrokken. Terwijl de gidsen opruimden, slenterde ik over het strand op zoek naar mooie plaatjes.

De snorkelplek die Iris had geopperd was grandioos. Ik zag een mantra, een kreeft, allerlei andere kleurige vissen en schitterend koraal. Ik heb mijn duikbrevet mee, maar zoals op wel meer plekken, zie je met snorkelen al zoveel! 

Ik at weer heel lekker. Vooraf groente in zuur met gerookte vis, het hoofdgerecht bestond uit gerookte eend, met aardappelpuree en groente en toe had ik een kokostaartje, niet te zoet en luchtig. 

Ik ben de enige uit de groep die alcohol drinkt. Een goed glaasje wijn vind ik feest bij een goed bordje eten. 

Na het eten met het wijntje had ik een kunstzinnige bui, haha (zie hiernaast en hieronder de foto's). 

Lees verder op de volgende pagina: dinsdag, 11 oktober 2022

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier