Donderdag, 6 oktober 2022, Nosy Hara

Zoals gepland vertrokken we om 06.45 uur. Heel fijn dat iedereen steeds zo stipt is. Ik heb nog geen enkele keer op iemand hoeven wachten. De autorit duurde langer dan verwacht. Een van de auto's kreeg pech en moest onderweg gerepareerd. Onze chauffeur maakte van de gelegenheid gebruik om de luchtfilter schoon te laten maken bij een plaatselijk adresje. De mannen kenden elkaar. Om 10.00 uur vertrok onze boot naar Nosy Hara, het onbewoonde eiland, waar we 1 nacht zouden verblijven. 

Iris had ons gewaarschuwd dat het een natte, 'bumpy ride' zou kunnen worden, maar de zee was kalm, dus het viel reuze mee. Er zwommen ineens 2 dolfijnen met ons mee! Nosy Hara bestaat uit 12 onbewoonde eilandjes. Bij elkaar behoren ze tot het National park. Naast de hoofdgids, hebben we 6 plaatselijke gidsen mee. Er gaat geklommen en geklauterd worden.

Op het onbewoonde eiland legden we onze spullen neer en verzamelden de snorkelspullen. We stapten wederom in de boot en legden aan, in de buurt van een ander klein eiland. Daar verkenden we de onderwaterwereld van Nosy Hara. We spotten weer reuzezeeschildpadden. Ondertussen werd op een eilandje in de buurt voor ons een warme 3-gangen lunch bereid, zoals steeds tot nu toe. Echt smullen na zoveel activiteit.

We voeren terug naar onze verblijfplaats voor de komende nacht. Ik spoelde me af onder de professorische douche (zie hiernaast op de foto) en trok mijn wandelschoenen aan. Er was nog tijd om rond te banjeren over het onbewoonde eiland, voordat wij een gezamenlijke wandeling zouden maken, dus ik struinde naar een ander strand. Hier had het boek 'Alleen op de wereld' geschreven kunnen zijn. Of, nog beter, hier had de film 'Cast Away' met Tom Hanks en Wilson opgenomen kunnen worden, hahaha. 

Bestemming van onze gezamenlijke wandeling was de top van ons eiland. Vandaar hadden we een feeëriek uitzicht over het eiland en de zee. Het eiland is 15 km groot. We zagen weer behoorlijk wat beestjes vandaag. Onder andere 3 slangen. De gidsen van Nosy Hara bewezen hun dienst vandaag. Ze bewaakten de veiligheid en hielpen met het klauteren en klimmen. Ze spreken geen Engels, maar de taal van het lichaam is universeel. 

We vonden de kleinste kameleon van Madagaskar (foto 2 beneden), de Brookesia Micra.

De laatste foto hieronder (nummer 11) is van een slang.  

Terug van de wandeling bij ons kamp, installeerde ik mijn spullen in mijn tent. De koepeltentjes staan tussen de bomen of onder een afdakje op palen, dat gemaakt is van bamboebladeren.

Iris waarschuwde ons geen schoenen buiten de tent te laten staan. Schorpioenen vinden het fijn erin te kruipen en een steek van een schorpioen is dan wel niet dodelijk, hij is wel extreem pijnlijk.

Iris vertelde dat het 's nachts lijkt alsof er iemand rond je tent loopt, maar dat het slechts de koningskrabben zijn, die rond de tenten scharrelen.

De slangen worden alleen chagrijnig als je 's nachts op ze gaat staan. Als je netjes om ze heen loopt, doen ze niks. Welterusten, hahaha. 

De gidsen bereidden het eten terwijl wij onze huisjes in orde maakten. 

Ik zat buiten aan tafel en tekende de dag op. Het avondeten was boven verwachting goed. Ik had me ingesteld op een sobere maaltijd. Vooraf aten we een aardappelsalade. Daarna kwamen er enorme vissen van de barbecue op tafel met een groente- en rijstgarnituur. De 3 vissen waren ruim voldoende om 20 man van te voeden.

Het is heel bijzonder om in de natuur aan het strand te zitten, met een pikzwarte zee en een perfecte stilte. Als de aarde plat was, zou Madagaskar ongetwijfeld de rand zijn. 

De 10 lokale mannen die mee zijn, zijn veelzijdig. Ze gidsen (zijn allen gecertificeerd), koken, helpen met klimmen en klauteren en ze zetten de tenten op. Het voelde als een echte expeditie. Het is de bedoeling dat wij geen enkel spoor van ons verblijf achterlaten. Maar dan ook geen enkel. Er stond een generator bij de tafels en banken, die onder een afdak stonden, waardoor we beschikten over elektriciteit. Echt fantastisch allemaal. Ik was onder de indruk van de hoogstaande organisatie.

Onder het eten kwam de gids vertellen dat hij een boa constrictor had gespot. Het is zo grappig, dat iedereen zonder enig moment van twijfel zijn warme bord eten achterliet om te gaan kijken.

Na het hoofdgerecht gingen er grote koekenpannen op het vuur, waarin bananen bakten. Ik had de grote stukken pure chocolade al zien liggen, die later de chocoladesaus zouden worden. Simpel, maar allemaal heel goed voedsel. 

Tijdens de nachtwanding na het diner voelde ik al hoe moe ik was. Ik kon mijn ogen bijna niet meer open houden, struikelde een paar keer door de moeheid. Maar de nachtwandeling overslaan was voor mij geen optie. Ik ben blij dat ik ging... 

Hiernaast de verstoorder van de nachtrust, de Koningskrab. 

De laatste 3 foto's hieronder (nummers 9, 10 en 11) betreffen slangen.