De Parvati tempel ligt op het een na hoogste punt van de stad en is het oudste erfgoed van Pune. De tempel is gebouwd tijdens de Peshwa dynastie. Peshwa betekent 'prime minister'. De trap naar de tempel telt 103 (olifant) treden. Ajai zette me onder aan de heuvel af, waarna ik de wandeling naar boven begon. Er werd boven druk gebeden. Ik probeerde me - in figuurlijke zin - zo klein mogelijk te maken, zodat ik als toerist de biddende mensen niet stoorde. Dat lukte. Ook gingen de schoenen weer uit. In de muur rondom onderstaande bidplaats, waren prachtige fresco's te zien.

De grootste bidplaats, onderdeel van de Parvati tempel, was het meest kleurrijk.

Een andere kleine bidplaats bij de Parvati tempel. Er klonk muziek rondom de bidplaats.

Vervolgens stond een bezoek aan het Raja Dinkar Kelkar museum op het programma. Een vergissing. Het leek meer op een winkel met oude troep dan op een museum. Ik moest 400 roepies (€ 6) betalen om te mogen fotograferen. Nou ja, dan ga je ook fotograferen, ook als er niet veel bijzonders te zien is.

Het Indiase leven werd getoond in dit museum, maar de informatie over geschiedenis was heel dun. Ik was er zo weer uit.

Tenslotte reed Ajai mij naar het Swaniwar Wada Fort, in het historische centrum van de stad. Het fort is gebouwd in 1746. De Peshwa heersers waren hier gezeteld. De binnentuin wordt netjes bijgehouden. Drie jaar geleden zijn de catacomben van het fort door overmatige regenbuien ingestort en ondergelopen met water. De catacomben zijn vanaf die gebeurtenis niet meer toegankelijk.

Ik voelde me niet prettig in het fort. Door kinderen werd ik openlijk uitgelachen en ook jonge stelletjes keken me na. Na het bezoek hield ik het voor gezien.

Lees verder op de volgende pagina, maandag 23 november 2015