Woensdag 4 november 2015, Sawai Madhopur
De bus vanuit het Wall street hotel in Jaipur vertrok later dan gepland, want de rekeningen klopten niet. Overal moet je opletten dat je niet te veel betaald, zelfs in zo'n gerenommeerd hotel als dit, waar ook zakenmensen komen.
De busrit naar Sawai Madhopur duurde 3 uur. Na 2 uur stopten we voor een plaspauze en koffie. Na aankomt in het Raj Palace resort hadden we een goed lunch buffet.
Onderweg in de bus kregen we weer informatie van Abhi. Deze keer over de Indiase bruiloft. Een traditionele bruiloft in India duurt 3 à 4 dagen. Mensen trouwen in principe alleen met mensen uit hun eigen kaste, hoewel dat wel aan het veranderen is. 'Love marriages are not succesfull in India', vertelde Abhi. De ouders van zowel bruid als bruidegom kiezen een aantal potentiële kandidaten uit, waarna de bruidegom aan de hand van foto's een partner uitzoekt. Bij het uitzoeken van de kandidaten trekken de ouders de horoscopen na van de kandidaten. Minimaal 18 van de totaal 36 overeenkomsten moeten er zijn om een succesvol huwelijk te arrangeren. Er zijn specifieke dagen in de zomer en winter geschikt om de bruiloften te houden. Ouders huren een bruiloft-tuin, alwaar de feesten worden gehouden. Tijdens de eerste dag van de bruiloft wordt er gebeden. De tweede bruiloftsdag vieren mannen en vrouwen gescheiden. De mannen praten en drinken, de vrouwen bewerken hun handen en voeten met henna. Op de derde dag vindt een processie plaats naar de bruid. Er wordt muziek gemaakt en gedanst. Op de vierde dag gaat de processie vanuit het huis van de bruid naar het huis van de bruidegom. De bruid trekt op dat moment bij de bruidegom en zijn familie in. Het is gebruikelijk dat de bruidegom de route per olifant of paard aflegt. Bruid en bruidegom beloven tijdens de plechtigheid niet alleen voor elkaar te zorgen, maar ook voor de schoonfamilie.
Over homoseksualiteit zei Abhi 'India is not ready for homo sexuality'.
Na het gebruikelijke rustuurtje aansluitend aan de lunch, begon het avontuur. In een jeep betraden wij het Ranthambhore NP, het National Park waar tijgers in het wild leven. Vooraf zei Abhi dat we heel, heel stil moesten zijn, omdat de dieren erg schuw zijn en bij het minste geluid de kuierlatten nemen. Het werd een spannend ritje, maar allemachtig, wat een resultaat...
Lees verder op de volgende pagina, donderdag 5 november 2015