Tijdens de wandeling door Delhi

Vrijdag 30 oktober 2015, Delhi

 

Aan het ontbijt werd warm naan brood geserveerd. Welkom in India.

We startten de dag met een wandeling vanaf het hotel naar de metro, die ons naar de grootste moskee van India bracht, de Jama Masjid (masjid betekent moskee).

Moskee Jama Masjid

Bezoek aan de Jama Masjid. De bouw van de moskee was in 1656 gereed. De moskee werd gebouwd door Mogel Sjah Jahan. De Jama Masjid kan 20.000 aanbidders huisvesten tijdens festivals. Als je de moskee wilt bezoeken moeten de schoenen uit en krijg je een doek om blote armen en benen te bedekken. 

De wandeling werd voortgezet. Via de Chandni Chowk winkelstraat (wat een drukte!) stond de Sikh tempel, Sheeshganj Gurudwara, op het programma. Ook hier gingen de schoenen uit. Het hoofd moest bij zowel mannen als vrouwen afgedekt met een hoofddoek. De Sikh zien zichzelf als 'studenten'. Zij hanteren twee principes in het leven: 1) anderen onvoorwaardelijk helpen en 2) het leven accepteren zoals het komt. Van met name principe 2 kan ik zelf nog iets leren. Binnen in de Sikh tempel heerst een heilige sfeer. Tussen de biddende mensen - ook in de moskee - voel ik me gauw oneerbiedig. Wat ik erg mooi vond is de kamer waarin elke avond het heilige boek van de Sikh naar toe wordt gebracht om de nacht door te brengen. 's Morgens wordt het boek vanuit die kamer weer naar de tempel gebracht.

's Middags was er nog tijd over voor de optionele activiteit; een bezoek aan de tombe van keizer Humayun. De tombe is gebouwd door Humayun's zoon Akbar in 1570. Alleen Carli en ik wilden de tombe bekijken, de rest van de groep wilde winkelen. Carli is een sprankelende jongedame uit San Francisco en goed gezelschap. Abhi, onze gids, regelde een taxi voor ons via het hotel. Voor een retour van € 7,50 reed de taxi ons in een uur naar de tombe. De chauffeur wachtte netjes totdat wij weer terug wilden rijden. Ik had het bezoek aan de tombe niet willen missen!

Terug in het hotel had ik nog een uurtje voordat we met zijn twaalven naar een restaurant verderop liepen. Ik deed een tukje van 20 minuten.

Lees verder op de volgende pagina, zaterdag 31 oktober 2015

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier