Zondag, 1 september 2024, Salzburg

 

De reis verliep voorspoedig. De ICE vertrok stipt om 10.53 uur vanut Frankfurt Hauptbahnhof. Een vermelding waard. Vooraf dronk ik een watertje in DB lounge en scoorde ik een focaccia met gegrilde groenten voor later in de middag. Leuk om een nieuw uitzicht te hebben. De route gaat naar het Zuiden. Normaal rijd ik naar het Westen, naar huis. Een medereiziger hielp me met de zware Ortlieb tas in het bagagerek leggen. En een andere assisteerde me om hem eruit te tillen. Je ontmoet altijd vriendelijke mensen onderweg.

Van de bonuspunten, die ik verdien met mijn zakelijke reizen met de Deutsche Bahn, heb ik een QR code gekocht, waarmee ik onderweg gratis koffie kan halen in de restauratiewagen. De restauratiewagen grenst altijd aan de 1ste klas coupés, dus die cappuccino's zijn gemakkelijk gescoord. 

In de trein had ik gezien dat ik in Salzburg 1 halte de S2 kon nemen om vervolgens in 10 minuten naar het appartement te lopen. Eenmaal buiten bij het treinstation, besloot ik om het hele stuk van 37 minuten te gaan lopen. Het was 31 graden en het laatste stuk van de wandeling was klimmen, maar ik had geen spijt van mijn besluit. Het leverde een paar mooie blikken op Salzburg op. Vooral de route langs de Salzach, de rivier die door Salzburg stroomt, was genieten. Hoog boven de stad kon je kasteel Hohensalzburg zien liggen. Beloofd wat…

Eenmaal in het appartement streek ik neer in de bijbehorende tuin. Het appartement heeft Hansruedi uitgezocht. Het is gezellig. Er zijn 3 slaapkamers, dus we kunnen ruzie maken, haha.

Bert & Hansruedi lieten weten dat ze op het laatste moment mee konden in het vliegtuig. Hun bagage niet. Daar moest een rapport van gemaakt, alvorens ze mijn kant op konden komen. In de tussentijd maakte ik in de buurt een wandelingetje om een restaurantje te zoeken voor ons drie. Ik vond een gezellig terras om later die avond buiten te kunnen eten. Het was nog 27 graden. 

Bert & Hansruedi arriveerden spoedig na mijn wandelingetje. Wij zaten gezellig in de tuin van het restaurantje en aten een lekker bordje Mexicaans eten. Het vliegveld ligt hier 10 min vandaan. Om 22.30 uur konden de heren de bagage ophalen. Het vliegveld van Salzburg is klein. De dame die Bert & Hansruedi die middag hielp, zei op de heren te wachten. Daarna gaat het vliegveld dicht, haha. 

Lees verder op de volgende pagina, maandag, 2 september 2024

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier