Woensdag 17 juni - Kala Nera, Platania

De aardige café eigenaar vertelde dat je in een half uur naar het eiland Evia - waar wij op uitkeken - kon zwemmen. De slechte cappuccino die we bij hem dronken namen we maar voor lief. In een klein uurtje hadden we de 38 km naar Platania afgelegd. Een prachtige groene route.

We bezochten de oude bibliotheek in Miliés en het oude kerkje dat grenst aan het dorpsplein.

In het kerkje stak ik een kaarsje op voor mama. Zes dagen voor ons vertrek overleed ze. Mijn gedachten zijn deze reis elke dag bij haar. Vreemd genoeg is het geen verdriet dat de overhand heeft. Vanwege de ratio dat ze niet heeft hoeven lijden en het feit dat ze 82 jaar is geworden. Het is dankbaarheid, voor alle liefde die ik van haar heb gehad en de vele positieve herinneringen die ik van haar bij me draag, dat het ruimschoots wint. Ik weet nu al dat ik haar nog heel lang ga missen. Het wekelijkse bezoek aan het verpleeghuis, waar ze een stralende lach tevoorschijn tovert als ik binnenkwam. Haar grote hart.