Dagroute vanuit Monodendri

Woensdag 10 juni - Mikro Papingo, Papingo, Kipi, Ioánina, Nissaki, Pamvotismeer, Monodendri

 

In de koele hotelkamer met de luiken, die elke zonnestraal buiten houden, was het prettig slapen. Geen vers fruit bij het ontbijt, maar verder erg goed. Een van de gastheren verontschuldigde zich heel uitgebreid tijdens het ontbijt. Hij had gisteravond terwijl wij in bed lagen te lezen met de sleutel onze kamerdeur ontgrendeld. Zonder te kloppen of wat ook. Hij dacht op onze kamer een kapotte tv te repareren. Geen idee. Een tv gaat bij ons tijdens de vakantie niet aan.

Eerste bestemming van vandaag: Mikro Papingo en Papingo, twee feërieke bergdorpjes met een idyllische route om er te komen. We dronken in Mikro Papingo een straffe cappuccino met een weergaloos uitzicht.

Ook Kipi was de moeite waard. Het kleine bergdorp dankt zijn naam aan de rijkdom van tuinen. Kipi betekent tuinen in het Grieks. Het is gebouwd op een bergachtige heuvel.

De Tomtom bracht ons er feilloos naar toe. Wat een gemak dat we weer kunnen vertrouwen op de route aanwijzigingen. Scheelt een hoop tijd.

In Ioánina reden we naar de haven, waar we informeerden hoelaat de veerboot vertrok naar het eilandje Nissaki. Vervolgens streken we aan het water neer voor een latte macchiato en een tosti te eten. Het boottochtje over het Pamvotismeer duurde 10 minuten. De reisbeschrijving vermeldde 5 Byzantijnse kerkjes op het eiland. Het eiland was goed te belopen. Voor 2 kerkjes werd speciaal voor ons de deur opgemaakt. We sloten af met een Amstel bier van 0,5 l. Vreemd genoeg serveren ze op het eiland geen Mythos of Alfa (de Griekse merken bier).

Om 17.00 uur namen we de boot terug. De meeste toeristen waren toen al vertrokken. Het begon hard te waaien. De lucht werd zwart en we hoorden het onweren. Onderweg hadden we een klein buitje, maar uiteindelijk viel wat er uit de hemel viel erg mee. De temperatuur bleef 30 graden.

Terug in het hotel het ritueel van een tukje, het opfrissen en daarna lekker op het terras aan een aperitif en vervolgens het diner. Dat uitzicht...

Lees verder op de volgende pagina, donderdag, 11 juni 2009

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier