Om 10.00 uur kwamen wij aan op plaats van bestemming: de duikplek voor het bezoek aan de Thistlegorm. Nu is de zon tolerant en inschikkelijk. Over een paar uur verbrandt ze je levend als je de schaduw verlaat.

Tijdens de eerste duik maakten wij een ontdekkingstocht rond de achterkant van de Thistlegorm. In het achterruim lagen enorme kisten met de munitie er nog in. Ook vonden we de locomotief en bekeken we de twee legertanks die uit de boot waren geschoven toen deze tijdens het zinken door midden brak. Vlak voor het einde van de 2e Wereldoorlog was het schip gebombardeerd door de Duitsers. Het zou de geallieerde troepen voorzien van materieel.

Tijdens de 2de duik onderzochten we de voorkant en het middenstuk van het schip. Eerst buiten, daarna binnen. Met name dat laatste was indrukwekkend. Vele jeeps en oude motoren stonden in het ruim van het schip. Als je claustrofobisch bent, moet je hier absoluut niet wezen. Een van de duikers was enorm diep aan het ademen en gebruikte erg snel haar lucht op. Een uiting van ongemak.

Tijdens beide duiken gebruikten we een touw voor het dalen en stijgen naar 33 meter diepte. Er was veel stroming en het zou veel energie kosten naar de boot te flipperen.

Terug in de boot hield een Zweedse mededuiker mijn toorts omhoog. Ik had hem zonder erg verloren in het wrak. De Zweed, die een aantal lengtes achter ons zweefde, had de lamp tussen de motoren vandaan gevist. Het verliezen van de toorts had me $ 80 gekost, dus ik bedankte hem uitvoerig.

Lees verder op de volgende pagina, vrijdag, 30 mei 1997