Maandag 13 augustus 2018, Baños

 

Een vrije dag, dus eerst een paar extra uurtjes slaap pakken. Aan het ontbijt om 8.30 uur hoorde ik over de activiteiten van de rest van de groep: winkelen, aan het zwembad liggen en luieren. Dik verdiend, maar ik had de vorige dag al besloten dat ik de wandeling wilde maken die optioneel in het programma genoemd werd. Pacha ging mee. Aanvankelijk had Vinicio ook gezegd mee te willen, maar hij wijzigde zijn plan en besloot de bus schoon te maken. Het was bewolkt en het miezerde zelfs een beetje, maar de temperatuur was lekker, dus ik had zin om te stappen.

Toen Pacha de andere groepsleden op weg had geholpen, gingen we erop uit. Ik had contant geld nodig en de geldautomaat stond op een steenworp afstand van de basiliek Nuestra Señora del Agua Santa. Dus brachten Pacha en ik eerst een bezoek aan deze kerk. Er was een aparte binnenplaats waar mensen een kaarsje opstaken en baden. Er hing een serene sfeer. Pacha lichtte de verhalen toe die op de schilderijen staan afgebeeld.

Het werd een stevige wandeling. Het pad ging stijl omhoog. Gelukkig was het droog genoeg om de beklimming met mijn sportschoenen te doen. Onderweg vertelde Pacha over de bloemen en planten die we tegenkwamen en over de landbouw. Hij wees me de reuzenbromelia (de grootste ter wereld) met bloem (hiernaast) en de boomtomaat-bomen.

Om 13.30 uur schrok Pacha van de tijd en besloot via het pad dat we kruisten met een lift terug te gaan naar Baños. Ik bedankte hem. Stelde zijn gezelschap bijzonder op prijs. De route naar boven was nog ruim een uur wandelen, dus besloot ik in de bus te stappen naar de top van de berg, Casa del Arbol. Ik liep er rond en streek neer in het restaurantje bij 2 schommels. Met de schommels kun je boven de vallei schommelen. Iets voor kinderen. Ik bestelde wat te eten en drinken en sloeg de taferelen bij de schommels gade.

In de bus terug kwam ik in gesprek met een jong Duits stel. Ze waren al 5 maanden onderweg op hun wereldreis. Ze hadden bijna heel Zuid Amerika gezien. Toen ik die leeftijd had, moest ik zorgen dat ik brood op de plank had.

Het was inmiddels pittig gaan regenen. Ik was op tijd terug voor de briefing van 17.00 uur over het programma van de volgende dag. Daar hoorde ik dat het de volgende dag erg koud zou worden... we stijgen naar 5.000 meter.

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier