Zondag 17 november 2019, Monteverde

 

Tot 10:30 uur, tijd van ons vertrek, konden we lummelen, maar toen ik om 6:30 uur heel zachtjes de deur van mijn huisje sloot en opzij keek, keek ik recht in de ogen van Lenie. De vroege vogels. Ik banjerde met mijn camera naar de rivier en volgde daar een wandelpad. Trof vogels en apen op mijn pad. Ik slenterde langs de spa's om foto's te maken en tenslotte naar het ontbijt.

Toen ik na het wandelpad langs de rivier naar het restaurant liep voor het ontbijt, stond ik een tijdje stil om moeder en kind te observeren. Terug naar de oervorm van leven...

Bij het ontbijtrestaurant bracht een hangbrug je over de rivier, waar ik een groep paarden vond. Vanachter mijn ontbijt had ik een magnifiek uitzicht over de rivier.

Om 10:30 vertrokken we richting Monteverde. Ik had hier langer kunnen blijven. De omgeving is fabelachtig.

We vertrokken weer stipt op tijd, erg prettig. Inclusief de koffiestop van een half uur, reden we 3,5 uur vandaag. Bij de koffiestop kocht ik mijn kerstbal! In de boom naast het restaurant zaten papagaaien. In de bus werd het plan gesmeed om paard te gaan rijden op plaats van bestemming, Monteverde. De toer was inclusief zonsondergang. En baf, terug was ik in India voor een aantal ogenblikken.

De rit door het Rincon de la Vieja National Park en door de omgeving bij Monteverde was adembenemend. Vanuit de bus probeerde ik met mijn telefoon tegen de ruiten gedrukt foto's te maken. Dat viel nog niet mee, maar sommigen geven een aardige indruk van het landschap dat ik aan me voorbij zag trekken. Het water op de foto hiernaast is de Golf van Colorado, met daarin de eilandjes Isla de Chira en Isla San Lucas. 

Bij aankomst in ons hotel bleek dat Antje een verstekeling aan boord had in haar tas. Het vleermuisje was stiekem in haar bagage gekropen en had de reis net niet overleefd. Het diertje was nog warm toen ze het uit haar tas haalde...

Ruim voor 15:30 uur waren we gereed om met de taxi naar  de manage te gaan.

Dominique is een lief en rustig paard. Het was voor mij de 3e keer in mijn leven dat ik op een paard zat (1ste keer met VISA, 2de keer Zuid Afrika). Dominique was ook ondeugend onderweg, ze snoepte graag van jonge blaadjes en stond dan stil. Het komt op zo'n moment op het overwicht van de berijder aan, maar dat had ik natuurlijk niet. Van de rit door de natuur genoot ik heel erg. In het bos liepen we onder een slapende luiaard door. Op een gegeven moment voelde ik enige onrust in Dominique. En wat bleek, we waren dicht bij de open vlakte waar de paarden mochten galopperen. Ze vond het leuk. Zo gaaf dat draven!

Van een zonsondergang was geen sprake. Er was te veel bewolking. Toch had ik de toer te paard niet willen missen. Om even over zessen waren terug.    

In een klein restaurantje, vlakbij het hotel, at ik een lekker visje. Tip van de jonge meiden die er al zaten te eten. Het is hier in Monteverde een stuk kouder (18 graden). We verblijven hier 3 nachten. Monteverde wordt omringd door nevelwouden. Belooft weer wat...

Lees verder op de volgende pagina Maandag 18 november 2019

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier