Zaterdag 9 november 2019, San José

In alle vroegte trof ik Koen bij het zwembad. Koen is 'een Eddy', een van mijn beste vrienden. Koen gaf feilloos aan dat het beter was om hem even zijn eigen ding te laten doen 's morgens: eerst koffie en een sigaretje. Uiteraard.

Mij smaakte het koffietje overigens ook bijzonder goed. Vannacht waaide het hard, maar om 6:00 uur was het al kort-rokjes-weer. Ik verkende de mooie tuin rond het hotel. Spotte er mooie bloemen. Dat belooft wat....

Met de bus reden we naar het centrum van San José. Mario wees de bezienswaardigheden aan, die we op eigen gelegenheid konden bezoeken. Hij gaf aan dat de stad zijn ding niet was; hij is bioloog en vertelde ons de overige 22 dagen van alle informatie te kunnen voorzien over flora en fauna, die Costa Rica rijk is, maar dat we qua informatie over San José niet op hem moesten rekenen. San José is cultureel niet heel interessant, maar ik had wel in het Capitool boek gelezen dat het een mooi operahuis heeft.  

We betraden een overdekte markt, waar we neerstreken voor een goede koffie. Costa Rica bezet de 3e plaats als het gaat om wereldwijde koffieproductie. De koffieplantages stammen uit begin 18e eeuw. Vanuit Ethiopië werd de koffieboon geïntroduceerd. In de wet van Costa Rica is vastgelegd dat alleen Arabica koffie mag worden verbouwd. 

Dat wordt genieten van lekkere koffie de komende 3 weken!

Het gezelschap splitste zich op. Ik liep met Eefke, Janny, Nicky en Koen door het Nationaal Museum. De Spaanse inquisitie heeft hier huisgehouden en Costa Rica heeft Afrikaanse slaven naar het land gehaald. Wist ik niet.

Alvorens het museum binnen te gaan, vonden we een paar muren met mooie gravity. 

We lunchten met elkaar. Bij mijn broodje had ik een lekkere verse smoothie van mango, papaya en aardbei. En het kostte 1 Euro!

Na de lunch verliet ik het groepje om het Operagebouw te bezoeken. Het gezelschap van singles met kleurige, energieke aura's was me goed bevallen. Het gaat weer lukken met een positieve groepssfeer deze groepsreis. 

Wandelend door de winkelstraten, hield een agent mij aan. Hij adviseerde mij in gebarentaal om mijn gouden halskettinkje af te doen en in mijn tas te stoppen in verband met zakkenrollers. Heel attent, ik bedankte hem in het Spaans.

Het Teatro Nacional was erg de moeite waard. Weliswaar een neobarok interieur, niet mijn favoriete stijl, maar het moet een genot zijn om hier in een feestelijke jurk een opera te beleven...