Zaterdag 16 november 2019, Rincon de la Vieja
Mario had tijdens het diner de vorige avond gezegd dat we wellicht in de herkansing konden voor wat betreft de wandeling over de Arenal. Qua tijd zou het passen. Alleen het weer was afwachten. Het heeft de hele nacht gestortregend en het regende nog steeds toen ik opstond... 'Too slippery' zei hij bij het ontbijt en bovendien zie je niets. Helaas, geen wandeling over de Arenal vulkaan. Mario heeft vuilniszakken gekocht om de bagage in te doen, want die moet weer op het dak.
Van de menukaart werden voor mij onderdelen van 2 ontbijten met elkaar gemixt. Heel klantvriendelijk! De yoghurt met muesli en fruit en de pancakes met 'maple sirop' waren verrukkelijk.
De natuur maakte zich mooi met de regen die viel. Tijdens het loopje naar de patio waar het ontbijt plaatsvindt, maakte ik foto's van de bloemen...
De koffiestop onderweg was subliem. Ik dronk er 2 cappuccino's, want ze waren erg goed. Bovendien lag het koffietentje op een plek met een grandioos uitzicht. Jammer dat er geen blauwe hemel boven het landschap hing. In de winkel, die bij het cafeetje hoorde, kocht ik oorbellen met de morpho vlinder erop. Een ieder kocht er de lunch voor later op de dag.
Hoewel de ongelopen wandeling over de Arenal als een los draadje uitstak, was er geen reden tot klagen. De wandeling van 2,5 uur door het regenwoud van Rincon de la Vieja National Park was feeëriek. Je had niet veel fantasie nodig om de elven door het woud te zien slingeren.
Het bleef miezeren, maar in de regenponcho was het goed te doen en koud was het geenszins.
Foto's maken was best lastig vanwege het weinige licht. De uitzonderlijke bomen alleen al, waren het bezoek dubbel en dwars waard.
Ik sloop door het woud en had het naar mijn zin. De sfeer in het woud was betoverend en elk moment kon er ergens om je heen een dier opduiken.
De buit van vandaag: een neusbeer, een wasbeer, een agoeti, veel apen (ook een brulaap) en een hoogzwangere aap (zie de foto hiernaast).
Het mag na de waterval in La Fortuna nauwelijks een waterval heten, maar toch was het een hele mooie plek...
In het nevelwoud zijn er verschillende plaatsen waar vulkanische activiteit te zien is. Het water in de stroompjes is warm. Borrelende modderpoeltjes en dampende bronnen, heel fotogeniek. Daardoor was ik weer veruit als laatste weg bij de laatste geisers. Er kwam een splitsing in de weg en ik koos de verkeerde richting. Omdat het groepje waarmee ik was al een tijdje weg was en ik dus niet verwachtte ze voor me te zien lopen, liep ik veel te lang door. Toen ik eindelijk een stukje route herkende van de heenweg en omkeerde, was er zeker een half uur verstreken. Uiteindelijk zocht 'mijn groepje' mij en kwamen we elkaar halverwege tegen. Heel lief die zorgzaamheid.
Ik heb weer een super leuk huisje. We hebben een groot zwembad en 3 spa's. Met Anna, Janny, Eefke en Sem zat ik in het donker in de spa's van de accommodatie tot het diner. Met de groep dronk ik een biertje aan de bar bij het zwembad.
Aan het diner at ik de een-na-beste maaltijd tot nu toe. Een kip curry met rijst en verse groente. De tonijn van de 2de avond won het maar net. Bovendien een gezellige avond met de 2 Brabantse echtparen of 'the happy four', zoals ze in de groep genoemd worden. Tot het incident met Anna - ze verstapte zich bij het zwembad en had flinke pijn - was de avond perfect.
Lees verder op de volgende pagina Zondag 17 november 2019