Vrijdag 8 november 2019, San José

12:50 uur. 15 Minuten na het opstijgen, maakte ik de enige aantekening in mijn dagboek tijdens de vlucht; nl. dat ik me vanaf dat moment aanpaste, aan de 7 uur vroegere tijd, die het in Costa Rica is. Het betekent eten en slapen als de Costa Ricanen. Zo schakel ik het gemakkelijkst om. Verder was er niets bijzonders te melden in het dagboek. Afwisselend las ik in het Capitool boek over Costa Rica en in het CISM examenboek. Ik maakte 400 vragen tijdens de 10 uur durende vlucht. 

In de Sawadee app waren al wat deelnemers van de groepsreis actief. Er werd gezegd dat we elkaar op de luchthaven aan de Sawadee bagagelabels zouden herkennen. Maar ik had het nodig om incognito te reizen. Na de drukke periode op mijn werk en mijn voornemen tijdens het reizen in de vakantie te studeren, had ik behoefte aan een solitaire vliegreis. Het deed me goed.

De ontvangst op de luchthaven van San José door Mario Morazán, onze gids voor de komende 23 dagen, was goed. Ik had de indruk van een open en energieke man. De groep was 20 mensen groot. We schudden handen en stapten in de bus. Ik proefde een positieve atmosfeer.

Het was 18:00 uur en donker. Jammer dat het donker was, want er was daardoor weinig te zien van San José. Er moest een beetje file worden gereden. Met Koen, de enige Belgische deelnemer, en Mario dronk ik een biertje bij de receptie van het hotel. We verblijven hier 2 nachten. In de brochure stond dat we in 'een kleurrijk oud Victoriaans gebouw' in het centrum van San José zouden verblijven, maar dat was gewijzigd naar een alternatief hotel aan de rand van de stad. In het centrum van San José was ik in mijn eentje het hotel uit gelopen om de stad te bezichtigen. In de donkere buitenwijk leek me dat geen goed plan.

Slapen stelde ik uit tot de Costa Ricaanse bedtijd. Het maakte dat ik de volgende dag fris en fruitig opstond!