Ons uitzicht vanuit ons knusse huisje in Jasper National Park

Zondag 14 september 2014 - Jasper


Het schitterende Jasper National Park durf ik zonder meer als hoogtepunt van onze vakantie te noemen. De combinatie van de vele dieren die we er spotten, de fantastische wandelingen die we er maakten (in mooi weer) en onze knusse accommodatie was de perfecte combinatie. Het uitzicht vanuit ons huisje was fenomenaal.

Vandaag verkenden we een andere kant van het Jasper National Park. Eerste activiteit was de 7 minuten durende rit in de 'Sky tram' naar Whistlers Peak, 7 km buiten het stadje Jasper. We hadden op de top van Whistlers Peak een prachtig uitzicht over het park en het stadje Jasper. Het was koud daar boven en druk met mensen. De foto van ons 2 - gemaakt met de zelfontspanner - is traditioneel voor de maand 'september' in de kalender voor volgend jaar. Het is de maand van onze trouwdag.

We vervolgden onze weg naar het einde van de route Cavell Meadows. Daar begonnen we een 'trail' van 7,4 km met een stijging van 759 meter. Als ik van te voren had geweten hoe zwaar de route was, had ik waarschijnlijk voor een ander traject gekozen. Gemiddelde snelheid was 2,1 km per uur, terwijl we thuis - waar het landschap geen reliëf kent - gemakkelijk 5,5 km per uur halen. Totale looptijd was 3 uur en 17 minuten. Het resultaat van de wandeling was een formidabel uitzicht over een turquoise meer en verschillende beestjes. Het stikte er van de eekhoorntjes en pica's (een grote muissoort). We kwamen een jong stel tegen dat vertelde een marmot te hebben gezien. Een marmot in Canada is 'huge', zo ontdekte ik 10 minuten later. Het imposante dier zat enige tijd stil voor zijn hol. We zijn van het pad gegaan om met een grote boog om de marmot heen te kunnen lopen. Die tanden zagen er mij iets te groot en scherp uit.

Het vrouwtjes rendier in de Athabasca rivier

Op de weg terug naar ons huisje zagen we weer een rij geparkeerde auto's langs de weg en mensen met camera's. Dat betekent spektakel, oftewel 'wildlife spotten', had ik al vele malen gemerkt gedurende ons Canadese verblijf. Deze keer zagen we een vrouwtjes rendier in het ondiepe water van de Athabasca rivier staan. Vanaf de brug konden we de foto's veilig maken. Overal vind je informatie dat de rendieren en carabou's tam lijken, maar het absoluut niet zijn. Met name in de lente (bronstijd) en vanaf september (als de vrouwtjes kleintjes hebben) kunnen de dieren bijzonder agressief zijn. Jaarlijks vinden daar dodelijke ongelukken plaats doordat mensen onvoorzichtig zijn.

's Avonds reden we wederom naar het gezellige Jasper. We hadden een tafeltje gereserveerd in restaurant Raven, waar ik een fantastische, maar voor mijn doen te 'spicy' bouillabaise at. Verrukkelijke zalm, heilbot, gamba's en schelpdieren met lekkere rijstnoedels. Van de goede Chardonnay die Ed had uitzocht proefde ik helaas weinig door het pittige gerecht. 

Lees verder op de volgende pagina, maandag 15 september 2013

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier