Zondag 14 september 2014 - Jasper
Het schitterende Jasper National Park durf ik zonder meer als hoogtepunt van onze vakantie te noemen. De combinatie van de vele dieren die we er spotten, de fantastische wandelingen die we er
maakten (in mooi weer) en onze knusse accommodatie was de perfecte combinatie. Het uitzicht vanuit ons huisje was fenomenaal.
Vandaag verkenden we een andere kant van het Jasper National Park. Eerste activiteit was de 7 minuten durende rit in de 'Sky tram' naar Whistlers Peak, 7 km buiten het stadje Jasper. We hadden op
de top van Whistlers Peak een prachtig uitzicht over het park en het stadje Jasper. Het was koud daar boven en druk met mensen. De foto van ons 2 - gemaakt met de zelfontspanner - is traditioneel
voor de maand 'september' in de kalender voor volgend jaar. Het is de maand van onze trouwdag.
We vervolgden onze weg naar het einde van de route Cavell Meadows. Daar begonnen we een 'trail' van 7,4 km met een stijging van 759 meter. Als ik van te voren had geweten hoe zwaar de route was,
had ik waarschijnlijk voor een ander traject gekozen. Gemiddelde snelheid was 2,1 km per uur, terwijl we thuis - waar het landschap geen reliëf kent - gemakkelijk 5,5 km per uur halen. Totale
looptijd was 3 uur en 17 minuten. Het resultaat van de wandeling was een formidabel uitzicht over een turquoise meer en verschillende beestjes. Het stikte er van de eekhoorntjes en pica's (een
grote muissoort). We kwamen een jong stel tegen dat vertelde een marmot te hebben gezien. Een marmot in Canada is 'huge', zo ontdekte ik 10 minuten later. Het imposante dier zat enige tijd stil
voor zijn hol. We zijn van het pad gegaan om met een grote boog om de marmot heen te kunnen lopen. Die tanden zagen er mij iets te groot en scherp uit.
Op de weg terug naar ons huisje zagen we weer een rij geparkeerde auto's langs de weg en mensen met camera's. Dat betekent spektakel, oftewel 'wildlife spotten', had ik al vele malen gemerkt
gedurende ons Canadese verblijf. Deze keer zagen we een vrouwtjes rendier in het ondiepe water van de Athabasca rivier staan. Vanaf de brug konden we de foto's veilig maken. Overal vind je
informatie dat de rendieren en carabou's tam lijken, maar het absoluut niet zijn. Met name in de lente (bronstijd) en vanaf september (als de vrouwtjes kleintjes hebben) kunnen de dieren
bijzonder agressief zijn. Jaarlijks vinden daar dodelijke ongelukken plaats doordat mensen onvoorzichtig zijn.
's Avonds reden we wederom naar het gezellige Jasper. We hadden een tafeltje gereserveerd in restaurant Raven, waar ik een fantastische, maar voor mijn doen te 'spicy' bouillabaise at. Verrukkelijke zalm, heilbot, gamba's en schelpdieren met lekkere rijstnoedels. Van de goede Chardonnay die Ed had uitzocht proefde ik helaas weinig door het pittige gerecht.
Lees verder op de volgende pagina, maandag 15 september 2013