Het was een prachtige boottocht. De afgelopen dagen zat de hemel regelmatig potdicht, maar nu was de temperatuur milder en de lucht blauw! De gids spotte twee keer een beer langs de route. Reden om naar de oever te varen en stil te dobberen om het dier bezig te zien.

We werden bij de aanlegsteiger op het eiland van Hot Springs afgezet. De warme en waterdichte pakken trokken we uit en lieten we op de boot. We begonnen aan de wandeling door het feeërieke regenwoud. Onderweg zagen we een fel gestreepte slang, die maakte dat hij weg kwam, en verschillende eekhoorntjes.

De wandeling naar de heetwaterbronnen was 3,5 km. We hadden de badkleding al aan en klauterden over de 'slippery' rotsen naar de bronnen. Het water is op het heetste punt 50 graden Celsius. Veel te heet voor mij. Ik heb er maar tot mijn middel ingezeten. In de sauna vind je me hoogstzelden in de hete bubbelbaden. Geef mij de 'koude straat' maar. Het hete water rook naar zwavel en het borrelde behoorlijk.

Om 17.00 uur vertrok de Zodiac weer richting Tofino. Maar onderweg werden wij ongepland getrakteerd op fantastische ervaringen. Eerst vonden we de vrouwtjes zeeotter met het kleintje op haar buik, dobberend op het water. Vervolgens vonden we een eilandje vol zeehonden en enorme zeeleeuwen. Het grootste mannetje brulde indrukwekkend. En vervolgens kwam via de radio door dat er een walvis in onze buurt was gespot. Een 'grey whale'. Voor het eerst in mijn leven zag ik het 15 meter lange zoogdier. Het zwom een tijdje naast onze boot. 7 Kilometer per uur zwemmen de walvissen gemiddeld. Deze was ongeveer 300.000 kg zwaar, zo schatte onze gids. De 'grey whale' bleek bruin. We volgden het dier totdat we het kwijt raakten. Wat een topdag.

Om 19.30 uur verlieten we het kantoor van Remote Passages om tijdens het dineetje bij Sobo in het dorp na te genieten van de onvergetelijke belevenissen. Bij de hertenrug zaten verse asperges en broccoli en zwarte krielaardappeltjes. Die had ik nooit gegeten. Ze smaken niet anders dan gewone krielaardappeltjes, maar het was wel grappig. Terug op de hotelkamer was er geen energie meer om de belevenissen van de dag vast te leggen in mijn dagboek. Dat deed ik de volgende ochtend om 6.00 uur. Een gebruik dat in de voorgaande dagen ontstond. Het bevalt!

Lees verder op de volgende pagina, donderdag 4 september 2013