Uitzicht vanuit onze cabin in Shadow Lake Lodge

Vrijdag 19 september 2014 - Banff

 

Half tien. Terug in ons huisje van een goed ontbijt. Het regent buiten gestaag. Gisteravond hadden we de beslissing over de te lopen route uitgesteld. We wilden een route lopen van 23 km, maar het werd ons afgeraden door Dawn, onze gastvrouw. Delen van de trails zijn niet goed begaanbaar door het water dat de afgelopen week is gevallen. Bruggen zijn weggespoeld tijdens de 'flood'. Een paar dagen geleden kwamen een paar gasten pas om 22.00 uur terug van de wandeling. Niet ongevaarlijk om 's avonds te wandelen, vanwege beren en de duisternis tijdens het lopen. De forecast zegt dat het in de loop van de dag beter wordt. 

Na het ontbijt in de lodge maakten alle gasten hun eigen lunch klaar. We besloten ondanks de regen naar Shadow Lake te lopen. Daar zouden we beslissen welke route we verder zouden lopen.

We waren van plan geweest om na Shadow Lake nog een ander deel van de route te lopen, maar gedurende de hele wandeling van 7,7 km (we deden er 3 uur over) regende het dusdanig hard dat onze schoenen het niet meer droog hielden. Ook de camera kon vanwege de harde regen nauwelijks te voorschijn komen. Heel jammer, want de route (het pad) en de natuur zijn hier fantastisch mooi. We stegen 464 meter (Shadow Lake Lodge ligt op 1860 meter hoogte).

Terug bij de lodge zaten we lekker in de lounge bij de open haard. In een boek dat ik daar in de boekenkast vond, ontdekte ik dat er in de Canadian Rockies 3 soorten eekhoorns leven:

1. de Red squirrel;

2. de Columbian ground squirrel;

3. de Golden-mantled ground squirrel


Ik las in de natuurboeken over de Canadian Rocky Mountains en de Canadian National Parks. Het was het eerste moment deze vakantie om te luieren.

Ook kwam ik weer in gesprek met een van de gasten. Zij had bij de Visitor Centre samengewerkt met Malery uit Mount Engadine Lodge, 100 km verderop. Het is hier zo dunbevolkt, iedereen lijkt elkaar te kennen. 

Aan het diner troffen wij de jonge Japanners en Amerikanen weer. Het gesprek ging over de manier van reizen naar het werk (de Japanners in Tokyo 1,5 uur enkele reis), eetgebruiken en over de wandelroutes van de dag. Er werd veel gelachen.

Lees verder op de volgende pagina, zaterdag 20 september 2013

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier