Digitaal dagboek van René Tap
Maandag 15 september 2014
Het uitchecken bij de receptie van Alpine Village verliep anders dan gepland. Ik was zeker van plan om flink wat complimenten uit te delen over de accommodatie, de service en de schitterende ambiance van het kleinschalige vakantiepark. Maar het meisje bij de receptie was zo chagrijnig dat ik een conversatie achterwege liet. Het was de eerste keer dat ik een Canadees ontmoette die niet in de stemming was voor een onderhoudend gesprek.
30 Kilometer verderop stapten we uit voor een bezoek aan de Athabasca Falls. De watervallen in het Jasper National Park lagen langs de route die wij naar het zuiden, Lake Louise zouden rijden.
Athasbasca Falls is een indrukwekkende plek, waar kracht en macht van water tastbaar is. Er werd nadrukkelijk geadviseerd om op de paden te blijven. Dat negeren kost jaarlijks tientallen doden,
zo vertelden de borden.
Via de Highway 93 vervolgden we onze weg over de Icefields Parkway. Een onbeschrijfelijk mooie route. Met de camera van Ed probeerde in vanuit de auto een filmpje te maken van het schitterende
landschap waar wij doorheen reden.
Onze volgende stop was Columbia Icefield Glacier Discovery. Daar begon het avontuur van de busrit met de enorme wielen, die zonder problemen over de gletsjers en sneeuw reed die daar gedurende
700 jaar ligt. Door de opwarming van de aarde verandert het landschap wel. Het zwart op de sneeuw wordt veroorzaakt door het vuil dat door de wind wordt verplaatst en door het feit dat er
dagelijks bussen over de gletsjers rijden.
Laatste stop op de route was het bezoek aan de Glacier Skywalk. Dit enorme balkon bestaat uit 175.222 kg staal en 4.990 kg glas. Het balkon steekt 35 meter uit boven het dal dat 280 meter onder
je ligt. Voor mensen met hoogtevrees geen aanrader, maar voor mij een belevenis.
Het was nog een uurtje rijden naar Deer Lodge, onze verblijfplaats voor de komende nacht in Lake Louise. De lodge ligt prachtig en we hebben een magnifiek uitzicht vanuit onze hotelkamer. In het restaurant van Deer Lodge aten we het beste menu tot nu toe in Canada. Ik at een verrukkelijke heilbot. Vooraf aan het diner dronken we een aperitif in de lounge bij de open haard van het hotel. Wat een dag.
Lees verder op de volgende pagina, dinsdag 16 september 2013
Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.
Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier
Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten.
Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!
Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier