Route Canmore (Mount Engadine Lodge) naar Banff (Shadow Lake Lodge)

Donderdag 18 september - Banff

 

De rugzakken voor de wandeltocht naar Shadow Lake Lodge hadden we de vorige avond al in gereedheid gebracht. Ook mijn zware dagboek zat erin. Het dagboek met de Canadese afbeeldingen op de omslag had ik van Miriam gekregen. Het ontbijt was net als de vorige dag fantastisch. Op mijn lunchpakket stond had Jojo, de eigenaresse van de lodge geschreven 'René, nice to have met you'. Op Ed's lunchpakket stond een grote smily.  Jammer dat we hier weg gaan. Wat een geweldige plek.

Op de parkeerplaats van Red Earth Creek deden we de auto niet op slot toen we aan de wandeling begonnen. Dat was ons geadviseerd door Jojo. Mensen in de regio waren behoorlijk geschokt vanwege actuele diefstallen door ingeslagen autoruiten op stille parkeerplaatsen. Criminaliteit in Canada ligt rond de 2% en dan heb je het hoofdzakelijk over de steden. We lieten geen waardevolle spullen in de auto. Ons motto was, mensen met goede intenties komen niet aan je auto, mensen met slechte intenties vinden er niets en hoeven je auto niet te beschadigen. Duimen maar.

De Red Earth trail van 14 km naar Shadow Lake Lodge was feeëriek. Met groot gemak fantaseerde ik elfen slingerend aan boomtakken en eenhoorns. Het was een zwaarbewolkte dag, dat was jammer. Stukken van de route waren voorzien van 'boardwalks'. Geen overbodige luxe, want het was behoorlijk drassig. Duur van de wandeling: 4 uur.

Onze 'cabin' heeft elektriciteit van een generator, maar geen stromend water. De douche en de toiletten bevinden zich naast de 12 'cabins'. Ons werd vriendelijk gevraagd om de zeep van de lodge te gebruiken. Het was beter voor het milieu. Ik kan me niet heugen wanneer ik in een kamer zonder douche en toilet heb gelogeerd. Ik ben een luxe beestje, maar het Spartaanse van Shadow Lake Lodge kon ik waarderen. Terug naar de natuur doet een mens goed...

Een van de huisjes was ingericht tot lounge, een gezellige huiskamer met een open haard. We lazen er op de comfortabele bank. Tot mijn grote vreugde konden we een mooi flesje Chardonnay uitzoeken voor bij het diner (dat voortreffelijk was!). Weer zaten we met andere gasten aan tafel. Er waren twee jonge mensen uit Japan (Tokyo) en er was een pasgetrouwd stelletje uit Minnesota. Er kwamen boeiende gesprekken op gang.

Lees verder op de volgende pagina, vrijdag 19 september 2013

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier