We voeren het water rondom Chau Doc op om een viskwekerij aan te doen en een dorp van het Cham volk te bezoeken. De Cham zijn de nazaten van de inwoners van het oude koninkrijk Champa, dat in centraal Vietnam lag. Ze zijn etnisch niet verwant met de Vietnamezen, maar zijn waarschijnlijk aan het begin van onze jaartelling vanuit het gebied van het hedendaagse Indonesië geëmigreerd. Het is een islamitische gemeenschap van 2.000 mensen en hun taal is verwant aan het Maleis. Toen we aankwamen zagen we net een gezelschap van een bruiloft vertrekken met een boot. We kochten er souvenirs.

Vervolgens begaven wij ons per auto in het drukke verkeer. Het ooievaarsreservaat lag buiten Chau Doc tussen de rijstvelden.

Om 13.00 uur arriveerden we in Can Tho. Bij aankomst in het hotel ontvingen we een massage voor schouders en nek van het huis. Heerlijk na zo'n autorit.

Na het inchecken wandelden we naar het stadje. Onderweg vonden we een idyllisch restaurantje. Kleine open huisjes op het water. We zaten nog niet of we kregen een kortstondige hoosbui voor de kiezen. De rieten daken van de huisjes waren waterdicht. Onze bestelling deden we op de gok; er was alleen een Vietnamese kaart. Wel met foto's van de gerechten, maar uiteindelijk werd het een vreemde lunch. Niet onsmakelijk overigens. Alleen zagen wij na onze bestelling te hebben gedaan dat de vuile borden onder een kraantje van koud water werden afgespoeld, waarna ze zo de kast weer ingingen. De voedselresten werden het water in geschoven. Grenzen verleggen noemen we dat gewoon.

Can Tho wordt het episch centrum van de Mekong Delta genoemd. In LonelyPlanet hadden we over de Ong Pagode en de Munirangsyaram Pagode gelezen. De eerste heeft een Chinese uitstraling. Er werd volop gebeden.

Tijdens onze wandeling door Can Tho stuitten wij op een bloemenfestival ter ere van het Chinese nieuwjaar. Al dagen zagen wij voortekenen van dit voor de Vietnamezen belangrijke feest.

Voor het dineetje leidde de LonelyPlanet gids ons die avond naar toprestaurant Nam Bo. Op de 4e etage zaten wij 1ste rang op het balkon van het restaurant en keken we uit over de gezellige boulevard van het stadje. Het standbeeld van Ho Chi Minh was verlicht. Een fantastische avond.