Vrijdag 23 februari 2018, Dalat

 

Gids Jim wachtte ons in de hal van het hotel op en loodste ons naar een comfortabele auto. 

1ste stop was het aanschouwen van de Vietnamese bloementeelt.

Jim sprak met groot enthousiasme over de bloementeelt van Dalat. Lachend waarschuwden wij hem dat hij van goede huize moest komen, wilde hij de Nederlanders onder de indruk krijgen van het kweken van bloemen. Inderdaad...

Tijd voor koffie. Niet zozeer voor een cappuccino, maar voor een bezoek aan een koffieplantage. De koffieplantage die we aandeden verbouwde Robusta en Arabica koffiebonen, maar ook 'Weasel' koffie. Op de koffieplantage is een uitgebreide afdeling van wezel-verblijven. De wezels krijgen de koffiebonen te eten en poepen ze weer uit. Van die uitwerpselen wordt koffie gemaakt. Een delicatesse. Een pakje van 250 gram kost € 20. Na de rondleiding over de plantage en langs de wezel-verblijven, streken we neer in het enorme café met uitzicht over de plantages. We proefden alle soorten. De Arabica won het voor mij boven de wezelkoffie.

Gids Jim zei dat het na de koffie tijd was voor een echt Vietnamees snackje; krekels. We liepen eerst door de kwekerij en zagen de levende krekels springen. Vervolgens werden er krekels voor ons gefrituurd en probeerden we de snack. Verstand op nul en gewoon in je mond stoppen. Een krekel is een knapperig zoutje dat door de kruiden die zijn mee gefrituurd smaak krijgt. De smaak maakte geen indruk. Wel leuk om zoiets idioots te doen.

We stoomden door naar de fabriek waar de zijderupsen hard werken om de zijdedraden te produceren. Een kleinschalig project met machines die uit de vorige eeuw lijken te komen. In een bak heet water worden de cocons van zijdedraad gescheiden van de zijderupsen. Jim stak zijn hand in de bak en bood ons een gekookte zijderups aan. Nou..., nee dank je. Het was voor mij wel genoeg met de idiote activiteiten.

Next. De 'Elephant Waterfalls' bij Thác Voi en de Ling An Pagode op loopafstand van de waterval.

De klim naar de waterval begon met een afdaling. Op zo'n moment komen de klautercapaciteiten weer van pas. We gingen door een nauwe kloof om aan de voet van de waterval te komen. Daar maakte Tjalling een filmpje van me.

Bij Pagode Ling An

Het 1ste restaurantje keurden we voor de lunch af. Ook het 2de restaurantje leek linke soep. Een achenebbisj lokaal met een buitenkeuken waar het eten ik weet niet hoe lang buiten een koelkast lag. De rauwkost lieten we staan, alleen het door-en-door gegaarde voedsel namen we tot ons. En dat was wijs want geen van ons tweeën had protesten van maag en darmen.

We vervolgden onze weg met een wandeling door een dorp van een etnische minderheid, de K'ho.

Sluitstuk van de dag was het treinstation van Dalat. Een toeristische poppenkast waar we het gauw zat waren. Tijd voor een biertje. We hadden er nog geen benul van dat we daar in de wereld van Tolkien terecht zouden komen...

Café '100 roofs café' is geinspireerd op 'the Lord of the Rings'. We hadden het cafeétje in de LonelyPlanet gids gevonden en lieten er ons door een taxi naar toe brengen. Een hele fotogenieke plek.

Naar restaurant 'Goc Ha Thanh' konden we vanuit het café lopen. Een super afsluiting.

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier