Donderdag 22 februari 2018, Dalat

 

We vlogen vanaf luchthaven Tan Son Nhat in 25 minuten naar het bergstadje, Dalat. De 55 minuten vertraging waren jammer, maar uiteindelijk arriveerden we om 13.30 uur in hotel Dalat Du Parc in Dalat. Bij de receptie van het hotel werden Tjalling en ik een beetje chagrijnig toen bleek dat onze kamer niet klaar - en daardoor niet toegankelijk - was. Dat zou in een 4-sterren hotel anders moeten gaan. Geen douche dus, geen schone kleren en geen siësta.

De koffers lieten we in de bagagekamer achter en we banjerden naar het Xuan Huong meer waaraan Dalat ligt. Dalat, ook wel de bloemenstad genoemd is gelegen in het Zuid-centrale deel van Vietnam op 1.500 meter boven de zeespiegel.

Dalat lijkt een kruising tussen een Vietnamese stad en een stad uit de Franse alpen. Dat komt door de vele huizen die er tijdens de Franse bezetting in koloniale stijl gebouwd zijn. De Fransen bouwden hier hun villa’s om de hitte van het zuidelijker gelegen Saigon te ontvluchten. Tegenwoordig gaan er veel huwelijksreizen naar de stad van 300.000 inwoners. Aan het Xuan Huong meer lunchten we gezellig.

Tijdens onze vlucht had een zorgvuldige onderzoek plaatsgevonden over de bezienswaardigheden van Dalat. Het programma voor de middag bracht ons eerst naar 'Hang Nga', oftewel 'The Crazy House'. Het huis is een mix tussen Gaudi en de wereld van Alice in Wonderland. Het is een creatie van de avant-gardistische architecte Hang Nga die zelf in het huis woont. Je kunt het huis niet alleen bezoeken, je kunt er ook overnachten.

We wandelden naar de volgende heuvel aan de rand van de stad waar het zomerpaleis van de laatste keizer, Bao Dai, staat. Ook de tuin van het paleis is een bezoek waard.

Laatste bezienswaardigheid van de dag; de Lam Tyni Pagode, een pagode waar nog slechts 1 monnik woont. Toen wij er rond keken was een professionele fotograaf bezig met het maken van een reportage van 4 meisjes.

Eenmaal in de donkere gebedsruimte van de pagode zag ik ineens een paar hele mooie plaatjes door de ludieke lichtinval.

Het was weer mooi geweest met het opsnuiven van cultuur en het opdoen van nieuwe indrukken; tijd voor een versnapering bij Café De la Poste. Tegenover hotel Dalat Du Parc hadden we het gezellige tentje al gespot. Het beviel ons daar bijzonder goed en de kaart voor het diner beloofde veel goeds. Niet wetend dat die beloftes verre van waargemaakt zouden worden die avond...

Vervolgens liepen wij naar de overkant van de straat, wat een risico met zich meebracht, want van zebrapaden hebben de Vietnamezen nauwelijks gehoord en het is behoorlijk druk met verkeer aan de weg van het hotel.

Ons stond een aangename verrassing te wachten toen wij voor een 2de keer aan de incheckbalie stonden; wij kregen een gratis upgrade van de hotelkamer ivm het ongemak, beschreven aan het begin van deze aantekening. Kijk, zo maak je tevreden klanten. In de kamer deelden we de pret erover.

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier