Maandag, 31 augustus 2020

Ondanks dat door de speakers werd omgeroepen dat de trein naar Uitgeest van 08:55 uur niet zou rijden die dag, reed hij 5 minuten later het station binnen. Er was met de korte treinreis met fiets en fietstassen niks aan het handje.

Vanaf het treinstation van Uitgeest reed ik naar het huis van Mariska. Daar trof ik Karin, Fer en Mariska. Na de koffie bevestigden we de fietsen op de fietsendrager achter op de auto van Fer. Het was voor ons alle vier de eerste keer dat we dat deden, dus het was even puzzelen.

In Harlingen aten we een broodje, vlakbij de terminal van de 'Vlieland', de boot van Rederij Doeksen die ons naar Vlieland zou varen. Na de lunch was er voor Mariska en mij nog tijd over om door Harlingen te fietsen. Het gezellige stadje stond me nog helder voor de geest sinds mijn bezoek van 3 jaar geleden.

Los van het benauwende mondkapje, was de boottocht van 95 minuten prima. Het niet dragen van een mondkapje zou een boete van € 95 betekenen, dus vooruit maar. Bij het reserveren had ik ook de mogelijkheid van de snelboot gezien, maar ik vind het varen leuk, dus koos ik voor de langere bootreis. Mariska en ik waren in het minder luxe deel van de boot gaan zitten. Het was daar aanzienlijk rustiger dan op de verdieping waar het restaurant was.

Op de fiets met bagage reden we vanaf de boot naar ons huisje op de camping De Stortemelk. Bij het inchecken leek de rij lang vanwege de 1,5 meter afstand die er geprobeerd werd te houden, maar het viel qua tijd erg mee.

De foto van het huisje op de site van de camping bleek misleidend. In plaats van uitzicht over een leeg grasveld, keken wij uit op een volgebouwde camping met - weliswaar mooie - De Waard tenten. Onze  Compact Safari tent was stijlvol en knus.

Nadat we waren geïnstalleerd in onze gezellige accommodatie, was de volgende missie het vullen van de koelkast. We scoorden een lekker kabeljauwtje, rijst, paksoi, wortel en witlof voor het avondeten in het dorp en streken daarna voldaan neer in het zonnetje op een mooi terras aan de haven. Vakantiegevoel!

Het samen koken was gezellig. Natuurlijk moest er een 'Braakhekketje' bij. Een Braakhekketje is een wijntje dat je drinkt tijdens het koken. Destijds kopieerden Ed en ik dit gedrag met veel plezier van topkok Joop Braakhekke.

Het werd een latertje die avond. We speelden 3 potjes 'Keezen'. Een behoorlijk foute naam voor een onschuldig spel, wat wel leuk is om te spelen.