Donderdag, 3 september 2020
Het werd een luie dag, want het weer was dramatisch. Het water kwam met bakken tegelijk uit de hemel. Bovendien was Mariska niet lekker.
Ik las in het nieuwe boek van Jan Siebelink, 'En waar zijn de duiven dan?' Een echte Siebelink en prachtig.
Rond drie uur werd het droger. Niet droog, maar droger. We fietsten naar het dorp, dronken er wat en keken uit over de Waddenzee.
Aansluitend aten we er een hapje.
's Avonds deden we een spelletje. Om 00:15 uur maakte ik de hele camping wakker. Mariska en ik evalueerden ons verblijf. Ik somde een hele rij positieve dingen op, zoals dat ik het huisje heel knus vond, maar zei er direct achteraan dat de camping mij niet meer zal terug zien. Met de afsluitende opmerking van mijn evaluatie doelde ik op mijn bevinding dat ik het ben ontgroeid om geen eigen sanitair te hebben in mijn accommodatie (zie aantekening 1 september). We kregen de slappe lach en ik kon de volumeknop ervan even niet vinden.
Door naar de volgende dag 4 september...lees meer