Donderdag, 21 april 2022

Het hek van Nationaal Park De Alde Feanen ging net open, toen ik mijn motor parkeerde. Op mijn motoroutfit werd door de vrijwilligers gepast, terwijl ik het traject van 23,4 km aflegde langs vaarten, petgaten (daar is vroeger veen uitgegraven) en open water. 

Het eerste deel van de route liep je langs het park over een fietspad, dat langs een provinciale weg lag. Gelukkig ging de route na 5 km het park in en werd het een wandelpad.  

Het barst hier werkelijk van de vogels. Hoe kun je zo stom zijn om je camera thuis te laten ($@#%). Nijlganzen, grauwe ganzen, Canadese ganzen, grutto's, een lepelaar, ooievaars, verschillende roofvogels en soorten eenden die ik niet eerder heb gezien; het nationaal park is klein vogelparadijs. Onderweg ernaar toe zag ik een donkerbruin hert in een weiland staan. 

De foto hiernaast is een 'lucky shot', want meestal ben ik te laat als ik een vogel wil fotograferen. Deze foto is gemaakt met mijn smartphone. 

Aan het einde van de wandelroute streek ik neer op een terras in Eernewoude, het dorp dat naast het pontje 'Hin en Wer' ligt. Voordat ik de overtocht maakte naar het bezoekerscentrum dronk ik er een cappuccino.  

Met een van de vrijwilligers van het bezoekerscentrum maakte ik een praatje. Tenslotte stapte ik op de motor en reed terug naar Schraard. 

En weer kon ik in het avondzonnetje buiten eten. Wat ben ik toch een mazzelaar!