Maandag 23 december 2019

Aken ligt op een half uurtje rijden van ons huis. Fluitje. Toch zat het tegen. Toen ik de auto parkeerde in de voorstad, viel de druk weg van de koppeling en kreeg ik de auto niet meer in zijn versnelling. De Eurocross hulpdienst moest er aan te pas komen. Toen die na een uur aankwam, leek het mankement verholpen. Een voorbijganger gaf het advies om de motor uit te zetten en de auto dan in zijn versnelling te zetten. Dat lukte. De auto werd nagekeken en na een toegevoegde liter olie, vertrokken we met een gerust gevoel. Inmiddels was het 14.30 uur en het regende katten en honden. Aken besloten we op een andere dag te bezoeken. 

Nu ik een paar dagen in het huis vertoef, zie ik des te meer hoe prachtig oude elementen van het huis zijn bewaard. Zoals een partituur op stilte leunt, zo leunt dit huis op haar historie.

Het huis heeft vroeger dienst gedaan als school. Ik vermoed dat de deuren de oude schooldeuren zijn.

Nog voordat wij 's avonds aan de klaverjasboom begonnen, hoorden we buiten muziek.

Ik liep naar buiten. De Valkenburgse kerstoptocht koos elk jaar een omringend dorp om op een avond doorheen te paraderen. Dit jaar was Schin op Geul aan de beurt. Het was vrolijk en aandoenlijk.

De telefoon moest aan de oplader door het vele appen. Dan maar even zo. Ik voel me blij en schijn licht te geven, aldus de vrienden...